[1]. قرآن کریم.
[2]. ابن اشعث، محمد بن محمد (؟). الجعفریات. تهران، مکتبه النینوی الحدیثه.
[3]. ابنبابویه (صدوق)، محمد بن علی (1362). صفات الشیعه. تهران، أعلمی.
[4]. ـــــــــــــــــــــ (1395). کمالالدین و تمام النعمه. تهران، اسلامیه.
[5]. ـــــــــــــــــــــ (1398). التوحید. قم، جامعه المدرسین.
[6]. ـــــــــــــــــــــ (1362). خصال. قم، جامعه جامعه مدرسین.
[7]. ـــــــــــــــــــــ (1413). من لایحضره الفقیه. قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه.
[8]. ابن أبی شیبه، أبو بکر (1409). الکتاب المصنف فی الأحادیث و الآثار. المحقق: کمال یوسف الحوت، الریاض، مکتبه الرشد.
[9]. ابن حبان بستی، أبوحاتم (1414). صحیح ابن حبان. بیروت، مؤسسه الرساله.
[10]. ابن فارس، احمدبن فارس (1404). معجم مقاییس اللغه. قم، مکتب الاعلام الاسلامی.
[11]. ابن منظور، محمد بن مکرم (1414). لسان العرب. بیروت، دار الصادر.
[12]. أبونعیم الأصبهانی، أحمد بن عبد الله (1405). حلیه الأولیاء و طبقات الأصفیاء. بیروت، دار الکتاب العربی.
[13]. ازهری، محمد بن احمد (1421). تهذیب اللغه. بیروت، دار احیاء التراث العربی.
[14]. آشتیانی، جلال الدین (1370). شرح مقدمۀ قیصری برفصوص الحکم. تهران، امیرکبیر.
[15]. البخاری، محمد بن إسماعیل (1407). الجامع الصحیح المختصر. تحقیق: مصطفی دیب البغا، بیروت، دارابنکثیر.
[16]. ــــــــــــــــــــ (1409). الأدب المفرد. تحقیق: بیروت، دار البشائر الإسلامیه.
[17]. البیهقی، أبو بکر (1423). شعب الإیمان. هند، مکتبه الرشد.
[19]. جوادی آملی، عبدالله (1384). معرفت شناسی در قرآن. قم، مؤسسۀ اسراء.
[20] ـــــــــــــــــــــ (1388). تسنیم. قم، مؤسسۀ اسراء.
[21]. حسنزاده آملی، حسن (1366). اتحاد عاقل به معقول. تهران، حکمت.
[22]. حسین زاده، محمد (1386). معرفت شناسی. قم، مؤسسۀ پژوهشی امام خمینی (س).
[23]. حنبل، أحمد (1420). مسند الإمام أحمد بن حنبل. (؟)، مؤسسه الرساله.
[24]. خمینی، روح الله (1388). آداب الصلاه. تهران، مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س).
[25]. راغب اصفهانی، حسین بن محمد (1412). مفردات ألفاظ القرآن. بیروت، دار القلم.
[26]. شیوا پور، حامد (1394). بررسی نظرۀه روح معنا در تفسیر قرآن. قم، دانشگاه مفید.
[27]. صالح، صبحی (1414). نهجالبلاغه. قم، هجرت.
[28]. طباطبایی، محمدحسین (1417). المیزان فی تفسیرالقرآن. قم، جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیه.
[29]. طبرسی، فضل بن حسن (1372). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. تهران، ناصر خسرو.
[30]. طبری، محمدبن جریر(1412). جامع البیان فی تفسیر القرآن. بیروت، دار المعرفه.
[31]. طوسی، محمدبن حسن (1414). امالی. قم، دار الثقافه.
[32]. فراهیدی، خلیل بن احمد (1409). کتاب العین. قم، نشر هجرت.
[33]. فعالی، محمد تقی (1395). معرفت شناسی در قرآن. قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
[34]. قائمینیا،علیرضا (1388). قرآن ومعرفت شناسی. تهران، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه.
[35]. کلینی، محمد بن یعقوب (1407). الکافی. تهران، دار الکتب الإسلامیه.
[36]. المتقی الهندی، علی بن حسام الدین (1989). کنز العمال فی سنن الأقوال والأفعال. بیروت، مؤسسه الرساله.
[37]. مجلسی، محمدباقر (1403). بحار الأنوار الجامعه لدررأخبار الأئمه الأطهار. بیروت، دار إحیاء التراث العربی.
[38]. مصطفوی، حسن (1430). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم. بیروت، دار الکتب العلمیه.
[39]. مکارم، ناصر(1374). تفسیر نمونه. تهران: دار الکتب الإسلامیه.
[40]. ناصف، مصطفی(؟). نظریه المعنی فی النقد العربی. (؟).
[41]. ورام بن أبی فراس، مسعود بن عیسی (1410). مجموعۀ ورّام. قم، مکتبه فقیه.