[1]. قرآن کریم. ترجمۀ ناصر مکارم شیرازی.
[2]. ابنابیالحدید (1337ش). شرح نهجالبلاغه. قم، کتابخانۀ آیةالله مرعشی نجفی.
[3]. ابنابیجمهور احسائی، محمد بن علی (1405ق). عوالی اللآلی. قم، سیدالشهداء.
[4]. ابنبابویه، محمد بن علی (1357ش). التوحید. قم، دفتر انتشارات اسلامی.
[5]. ابندرید، محمد بن حسن (1988م). جمهرة اللغة. بیروت، دارالعلم للملایین.
[6]. ابنسیده، علی بن اسماعیل (1421ق). المحکم و المحیط الأعظم. بیروت، دارالکتب العلمیة.
[7]. ابنفارس، احمد (1404ق). معجم مقاییس اللغة. قم، مکتب الاعلام الاسلامی.
[8]. ابنفهد حلی، احمد بن محمد (1407ق). عدة الداعی. بیروت، دارالکتاب الاسلامی.
[9]. ابنمنظور، محمد بن مکرم (1414ق). لسان العرب. بیروت، دارصادر.
[10]. ابنمیثم بحرانی، میثم بن علی (1366ش). اختیار مصباح السالکین. مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی.
[11]. ابنمیثم بحرانی، میثم بن علی (1362ش). شرح نهجالبلاغه. بیجا، دفتر نشر الکتاب.
[12]. اسلامی، احمد (1381ش). عقلانیت و معنویت در نهجالبلاغه. قم، میثم تمار.
[13]. الهیان، مجتبی و حامد پوررستمی (1388ش). «نگاهی تعلیلی و فلسفی به وصف ناپذیری خدا در نهجالبلاغه». مجله فلسفه دین، سال ششم، شماره2، صص85-102.
[14]. بیهقی، علی بن زید (1367ش). معارج نهج‌البلاغة. قم، کتابخانه آیةالله مرعشی نجفی.
[15]. بیهقی کیذری، محمد بن حسین (1375ش). حدائق الحقائق فی شرح نهج‌البلاغة. قم، بنیاد نهجالبلاغه؛ عطارد.
[16]. جعفری، محمدتقی (1368ش). ترجمه و تفسیر نهجالبلاغه. تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
[17]. جوهری، اسماعیل بن حماد (1376ق). الصحاح. بیروت، دارالعلم للملایین.
[18]. حرعاملی، محمد بن حسن (1409ق). وسائل الشیعة. قم، مؤسسه آل‌البیت(ع) لاحیاء التراث.
[19]. حسینی شیرازی، سید محمد (بیتا). توضیح نهجالبلاغه. تهران، دارتراث الشیعة.
[20]. خالقیان، فضلالله (1388ش). «مسئلۀ عینیت ذات و صفات الهی و کاوشی در نهجالبلاغه». مجله پژوهش‌های نهجالبلاغه، شمارۀ25 و 26، صص70ـ79.
[21]. خوئی، ابراهیم بن حسین (بیتا). الدرة النجفیة. بیجا، بینا.
[22]. دخیل، علی محمد علی (1364ق). شرح نهج‌البلاغة. بیروت، دارالمرتضى.
[23]. راوندی، سعید بن هبةالله (1364ش). منهاج البراعة فی شرح نهج‌البلاغة. قم، کتابخانه آیةالله مرعشی نجفی.
[24]. سبحانی، محمدتقی (1380ش). «اسماء و صفات خدا». دانشنامۀ امام علی(ع). ج2، تهران، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشۀ اسلامی.
[25]. سراج‌زاده، حسن (1378ش). خداشناسی در نهجالبلاغه. پایان‌نامۀ کارشناسی‌ارشد، دانشگاه قم.
[26]. سیدان، سید جعفر (1380ش). «توحید». دانشنامۀ امام علی(ع). ج2، تهران، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشۀ اسلامی.
[27]. شریف رضی، محمد بن حسین (1388ش). نهجالبلاغه. ترجمۀ حسین استاد ولی، تهران، اسوه.
[28]. شوشتری، محمدتقی (1376ش). بهج الصباغة فی شرح نهج‌البلاغة. تهران، امیرکبیر.
[29]. صاحب بن عباد، اسماعیل (1414ق). المحیط فی اللغة. بیروت، عالم الکتب.
[30]. طالقانی، محمود (1374ش). پرتوی از نهجالبلاغه،. تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
[31]. فراهیدی، خلیل بن احمد (1409ق). کتاب العین. قم، دارالهجرة.
[32]. فیض کاشانی، محمدمحسن (1406ق). الوافی. اصفهان، کتابخانه امام امیرالمؤمنین علی(ع).
[33]. قربانی، زین‌العابدین (1380ش). «معاد». دانشنامۀ امام علی(ع). ج2، تهران، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
[34]. قنبری، بخشعلی (1394ش). «رابطۀ عقیدتی ـ معرفتی انسان و خدا در نهجالبلاغه». مجلۀ انسان پژوهی دینی، شمارۀ33، صص143ـ162.
[35]. کاشانی، ملا فتحالله (1378ش). تنبیه الغافلین و تذکرة العارفین. تهران، پیام حق.
[36]. کلینی، محمد بن یعقوب (1365ش). الکافی. تهران، دارالکتب الاسلامیه.
[37]. مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی (1404ق). بحار الانوار. بیروت، مؤسسة الوفاء.
[38]. محمدرضایی، محمد (1380ش). «برهان‌های اثبات وجود خدا». دانشنامۀ امام علی(ع). ج2، تهران، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
[39]. محمدی ری‌شهری، محمد (1382ش). دانشنامۀ امیرالمؤمنین(ع) بر پایۀ قرآن، حدیث و تاریخ. ج10، با همکاری سید محمدکاظم طباطبایی و سید محمود طباطبایی‌نژاد، ترجمۀ: محمدعلی سلطانی، قم، دارالحدیث.
[40]. معارف، مجید (1392ش). «رابطۀ نهجالبلاغه با قرآن». مجله پژوهش‌های نهجالبلاغه، شمارۀ38، صص27ـ50.
[41]. مغنیه، محمدجواد (1358ق). فی ظلال نهجالبلاغه. بیروت، دارالعلم للملایین.
[42]. مفضل بن عمر جعفی کوفی (1969م). توحید المفضل. قم، کتابخانه داورى.
[43]. مکارم شیرازی، ناصر (1386ش). پیام امام امیرالمؤمنین(ع). تهران، دارالکتب الاسلامیه.
[44]. موسوی، سید عباس (1376ق). شرح نهجالبلاغه. بیروت، دارالرسول الاکرم؛ دارالمحجة البیضاء.
[45]. مؤمنی، جواد (1385ش). «اصل مشورت در نهجالبلاغه». مجله بصیرت، شماره37، صص107ـ116.
[46]. نجاتی، محمدعثمان (1381ش). قرآن و روانشناسی. مشهد، آستان قدس رضوی.
[47]. نقوی قاینی خراسانی، سید محمدتقی (بیتا). مفتاح السعادة فی شرح نهج‌البلاغة. تهران، مکتبة المصطفوی.
[48]. ورام بن ابیفراس (بیتا). مجموعة ورام. قم، مکتبة الفقیه.
[49]. هاشمی خوئی، میرزا حبیب‌الله (1358ش). منهاج البراعة فی شرح نهج‌البلاغة. تهران، مکتبة الاسلامیة.
[50]. یزدی، اقدس و سیده مریم حسینی (1393ش). «بررسی براهین خداشناسی در کلام امام علی(ع)». مجلۀ پژوهش‌های فلسفی ـ کلامی، شماره62، صص59ـ89.
)