اشارات قصص قرآن به امام مهدی(ع) و ویژگی‌های او

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار پژوهشکده اعجاز قرآن دانشگاه شهید بهشتی

2 استاد گروه علوم قرآن و حدیث دانشکدهٔ الهیات دانشگاه تهران

3 دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث پردیس قم دانشگاه تهران

چکیده

یکی از گونه‌های یادکرد امام مهدی(ع) در قرآن، اشاره به حقایق مهدوی ضمن سرگذشت پیامبران و امّت‌های پیشین است. به دلایل متعدد قرآنی و روایی که در این پژوهش به آن اشاره می‌گردد، بسیاری از ویژگی‌های امام مهدی(ع) و دوران ظهور ایشان ضمن آیات قصص قرآن بیان شده است. در واقع آیات و روایات منظرهایی را به روی ما گشوده‌اند که با نگریستن از آن منظرها به قصص قرآن می‌توان اشارات قرآن را به امام مهدی(ع) و روزگار ظهور، دریافت. آنگاه با تدبّر در آیات قصص آدم، نوح، ابراهیم، یوسف، موسی(ع) و عیسی(ع) از این منظرها، اشارت‌های قرآن به امام مهدی(ع) استنباط می‌شود. مقام خلافت، پنهان بودن ولادت، طول عمر، غیبت، ابتلاء قوم، عذاب کافران قوم و نجات مؤمنان از جمله حقایقی هستند که قصص قرآن بدان اشارت دارد. 

کلیدواژه‌ها