یکی از بسترهای اختلاف میان فریقین، روایات تفسیری است. این روایات در فهم قرآن و احکام کارایی دارد و نوع تعامل مسلمانان با این روایات، در شکلگیری باورهای ایشان و استخراج احکام شرعی، تأثیر بسزایی دارد. این میان تعامل اهلسنت با روایات اهلبیت اهمیتی دوچندان دارد؛ چراکه سخن اهلبیت، نزد شیعه بس مهم است؛ به گونهای که هیچ برخورد مغرضانهای با سخنان ایشان را برنمیتابند و از سویی، اهلسنت نیز جایگاه والای اهلبیت و شخصیت عظیم ایشان را میستایند و لذا انتظار میرود در متون تفسیری خود به روایات ایشان، دستکم درحد روایات صحابه و تابعیان، توجه کنند. در این پژوهش سه تفسیر از مهمترین تفاسیر اهلسنت جستجو و آمار مربوط به روایتهای هر یک از امامان شیعه در این منابع به تفکیک، استخراج، و چگونگی تعامل این سه مفسر با روایات اهلبیت، تحلیل و ثابت شده است که این مفسران، در بهرهبرداری از روایات تفسیری اهلبیت، کارنامه درخشانی ندارند.