قرآن کریم (1380). ترجمه ناصر مکارم شیرازی. تهران: دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی.
ابنابیحاتم، عبدالرحمن بن محمد (1419). تفسیر القرآن العظیم. تحقیق: اسعد محمد طیب. ریاض: مکتبة نزار مصطفى الباز.
ابنعاشور، محمدطاهر (1420). تفسیر التحریر و التنویر المعروف بتفسیر ابن عاشور. بیروت: مؤسسة التاریخ العربی.
ابن‌عربی، محمد بن عبدالله بن ابوبکر (1424). تفسیر ابن‌عربی. بیروت: دارالکتب العلمیه.
ابن‌عطیه، عبدالحق بن غالب (1422). المحرر الوجیز فى تفسیر الکتاب العزیز. تحقیق: عبدالسلام عبدالشافی محمد. بیروت: دارالکتب العلمیة، منشورات محمد علی بیضون.
آخوند خراسانى [محمد کاظم بن حسین خراسانی] (1409) . کفایة الاصول. قم: موسسة آل البیت (ع).
بابایی، علی‌اکبر (1389). مکاتب تفسیری. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
ثعلبی نیشابوری، ابواسحاق احمد بن ابراهیم (1422). الکشف و البیان عن تفسیر القرآن. بیروت:دار احیاء التراث العربی.
جانی‌پور، محمد (1392). »بررسی مفهومی و مصداقی «مقتول فی سبیل الله» از دیدگاه قرآن و روایات.» پژوهشنامه علوم و معارف قرآن کریم. 10 (1)، 79-101.
جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمن (1430). درج الدرر فى تفسیر القرآن العظیم. تصحیح: محمد ادیب شکور. اردن: دارالفکر.
حسکانى، عبیدالله بن عبدالله (1411). شواهد التنزیل لقواعد التفضیل. تحقیق: محمدباقر محمودى. تهران: وزارة الثقافة و الإرشاد الإسلامی، مؤسسة الطبع و النشر.
حکیم، محمدباقر (1378). علوم قرآنی. تهران: مؤسسه فرهنگی انتشاراتی تبیان.
خاکپور، رحیم و شاهنده، آمنه (1397). »نگرشی انتقادی بر جریان حدیث سالاری در ایجاد رابطه معنایی بین «شهید» و «مقتول فی سبیل الله» در متن قرآن. » فصلنامه علمی علوم حدیث. 23 (88) , 144-165.
خوئی، سید‌ابوالقاسم (1368). أجود التقریرات. قم: کتاب‌فروشی مصطفوی.
دامغانی، حسین بن محمد (1416). الوجوه و النظائر لالفاظ کتاب الله العزیز. تحقیق: محمد حسن ابوالعزم زفیتى. قاهره: جمهوریة مصر العربیة، وزارة الاوقاف، المجلس الاعلى للشئون الاسلامیة، لجنة احیاء التراث الاسلامی.
رازی، ابوالفتوح حسین بن علی (1408). روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن. مشهد: بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی.
راغب اصفهانى، حسین بن محمد (1424). تفسیر الراغب الاصفهانى من اول سوره آل عمران و حتى نهایه الآیه (113) من سوره النسا. تحقیق: عادل بن علی شدى. ریاض: مدار الوطن للنشر.
رجب زاده شیرین، عباسی مهرداد، ایازی محمدعلی (1400). »بررسی دیدگاه محمد شحرور در تفسیر نواندیشانه او. » نشریه علمی مطالعات تفسیری. ۱۲ (۴۷): ۲۲۹-۲۵۰.
رستم‌نژاد، مهدی (1394). پژوهشی تطبیقی در روایات تفسیری فریقین. قم: مرکز بین‌المللی ترجمه و نشر المصطفی (ص).
رضایی اصفهانی، محمدعلی (1387). منطق تفسیر قرآن. قم: جامعة المصطفی العالمیة.
زرقانی، محمد عبدالعظیم (1394). ترجمه مناهل العرفان فی علوم القرآن. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگى.
زرکشی، محمد بن بهادر (1410). البرهان فی علوم القرآن. بیروت:دار المعرفة.
زمخشری، محمود بن عمر (1407). الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الأقاویل فى وجوه التأویل. تصحیح: مصطفى حسین احمد. بیروت: دارالکتاب العربی.
سعدی، عبدالرحمن بن ناصر (1413). القواعد الحسان لتفسیر القرآن. عربستان سعودى:دار ابن الجوزیه.
سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر (1421). الإتقان فی علوم القرآن. بیروت: دارالکتاب العربی.
شحرور، محمد (1990). الکتاب و القرآن قراءة معاصرة. دمشق: اهالی للطباعة و النشر و التوزیع.
ــــــــــ (1996). الاسلام والایمان منظومة القیم. دمشق: اهالی للطباعة و النشر و التوزیع.
ــــــــــ (2008). تجفیف منابع الإرهاب. بیروت: موسسة الدراسات الفکریة المعاصرة.
ــــــــــ (2010). القصص القرآنی قراءة معاصرة. بیروت: موسسة الدراسات الفکریة المعاصرة.
ــــــــــ (2016). الاسلام والانسان من نتائج القراءة المعاصرة. بیروت: دارالساقی.
شهید اول، محمد بن مکى (1400). القواعد و الفوائد. تحقیق: سید عبدالهادى حکیم. قم: کتاب‌فروشى مفید.
صادقى تهرانى، محمد (1406). الفرقان فى تفسیر القرآن بالقرآن و السنه. قم: فرهنگ اسلامی.
صدر، محمد باقر (بی‌تا). المدرسة القرآنیة. بیروت: دارالتعارف للمطبوعات.
صفار، محمد بن حسن (1404). بصائر الدرجات فی فضائل آل محمّد (ع) . تصحیح: محسن بن عباسعلیکوچهباغى. قم: مکتبة آیة الله المرعشی النجفی.
طباطبایی، محمدحسین (1390). المیزان فی تفسیر القرآن. بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات.
ــــــــــ (بی‌تا). حاشیة الکفایة. قم: بنیاد علمی و فکری علامه طباطبایی.
طبرانى، سلیمان بن احمد (2008). تفسیر القرآن العظیم (الطبرانى). اردن: دارالکتاب الثقافی.
طبرسی، فضل بن حسن (1377). جوامع الجامع. تهران: دانشگاه تهران.
ــــــــــ (1372). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. تصحیح: فضلالله یزدى طباطبایى و هاشم رسولى. تهران: ناصر خسرو.
طوسی، محمد بن حسن (بی‌تا). التبیان فی تفسیر القرآن. بیروت:دار إحیاء التراث العربی.
فاضل لنکرانى، محمد (1381). اصول فقه شیعه. قم: مرکز فقهى ائمه اطهار (ع).
فخر رازی، محمد بن عمر (1420). التفسیر الکبیر (مفاتیح الغیب). بیروت:دار إحیاء التراث العربی.
کریمی‌نیا، محمدمهدی؛ محمدموسایی، زینب و انصاری مقدم، مجتبی (1400). »تحلیلی بر کارکردهای هوش مصنوعی در علوم اسلامی. » پیشرفت‌های نوین در روانشناسی، علوم تربیتی و آموزش و پرورش. 4 (۴۳)، 108-123.
لجنة الفقه المعاصر (1398). الفائق فی الاصول. قم: مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه.
ماتریدی، محمد بن محمد (2005). تفسیر الماتریدی (تأویلات اهل السنة). بیروت: دارالکتب العلمیة.
ماوردی، على بن محمد (بی‌تا). النکت و العیون تفسیر الماوردی. تعلیق: سید بن عبدالمقصود عبدالرحیم. بیروت: دارالکتب العلمیة، منشورات محمد علی بیضون.
معتمد لنگرودی، فرشته و فتاحی زاده، فتحیه (1399). ارزیابی دیدگاه محمد شحرور در مبانی فهم و تفسیر قرآن کریم. پژوهش‌های قرآنی. 25 (94) , 45-66
معرفت، محمدهادی (1427). التأویل فی مختلف المذاهب و الآراء. تهران: المجمع العالمی للتقریب بین المذاهب الإسلامیة. المعاونیة الثقافیة. مرکز التحقیقات و الدراسات العلمیة.
مکارم شیرازی، ناصر (1374). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب الإسلامیة.
منتظری، اشرف و خانی، حامد [فرهنگ مهروش]. »شهید از گواه محکمه تا کشتۀ راه دین: زمینه‌های قرآنی شکل‌گیری انگاره. » مطالعات تاریخی قرآن و حدیث. 1398; 25 (66): 123-154.
نحاس، احمد بن محمد (1421). اعراب القرآن. بیروت: دارالکتب العلمیة، منشورات محمد علی بیضون.
نفیسی، شادی (1393). مبانی جری و تطبیق از دیدگاه علامه طباطبایی. قرآن‌شناخت. 6 (2): 5-26.
نفیسی، شادی و بقری، سعید. (1398). رویکرد محمد شحرور به سنّت و گسترۀ حجیت روایات. حدیث پژوهی. 11 (2) , 7-42.
همدانی، قاضى عبدالجبار بن احمد (1426). تنزیه القرآن عن المطاعن. بیروت: دارالنهضة الحدیثة.
)