ابوزید، نصر حامد (1398). معنای متن. چاپ نهم. ترجمهمرتضیکریمی‌نیا. تهران: طرح نو.
ــــــــــ (2004). دوائر الخوف. بیروت: المرکز الثقافی العربی.
احمدی، بابک (1397). هایدگر و پرسش بنیادین. چاپ نهم. تهران: نشر مرکز.
ایازی، محمد علی (1382). تاریخمندی در نصوص دینی. نشریه علوم حدیث، 4 (29)، 71-44.
جمادی، سیاوش (1399). زمینه و زمانه‌ی پدیدارشناسی. چاپ ششم. تهران: ققنوس.
حبیبی، طاهره؛ طالب‌زاده، سید حمید؛ رجبی، احمد (2022). تاریخمندی و نسبت آن با هستیشناسی بنیادین در وجودو زمان هایدگر. نشریه فلسفه دانشگاه تهران، 2 (2)، 72-57.
دشتی، محمد (1384). نهج البلاغه. قم: گلستان ادب.
زرنوشه فراهانی، حسن؛ صفره، حسین (1398). بررسی و نقد مبانی نصر حامد ابوزید در اثبات تاریخمندی قرآن کریم. دو فصلنامه علمی مطالعات قرآن و حدیث، 13 (25)
سروش، عبدالکریم (1378). بسط تجربه نبوی. تهران: مؤسسه فرهنگی صراط.
الطعان، احمد ادریس (1428ق). العلمانیون و القرآن الکریم. دمشق:دار ابن حزم للنشر والتوزیع.
عرب‌صالحی، خداخواست (1387). گادامر و تاریخمندی فهم. قبسات، 13 (49)، 162-137.
عرب‌صالحی، محمد (۱۳۹۵). مبانی تاریخمندی قرآن و تحلیل و نقد مبانی وحی‌شناختی آن. فلسفه دین. 13 (4)، 680-659.
عمید، حسن (1388). فرهنگ فارسی عمید. تهران: فرهنگ‌نما.
مسعودی، جهانگیر (1386). هرمنوتیک و نو‌اندیشی دینی. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
مک کواری، جان (1376). مارتین هایدگر. ترجمه محمد سعیدحنایی کاشانی. تهران: انتشارات گروسی.
واعظی، احمد (1391). نقد تقریر نصر حامد ابوزید از تاریخمندی قرآن. قرآن شناخت. (2). 44-69.
هایدگر، مارتین (1398). هستی و زمان. چاپ هشتم. ترجمه سیاوش جمادی. تهران: نشر ققنوس.
ــــــــــ (1399). هستی و زمان. چاپ نهم. ترجمه عبدالکریم رشیدیان. تهران: نشر نی.
Heidegger, Martin (1988), Being and Tim, trans. J. macquarrie and E. Robinson, Black well. Oxford.
----- (1983), le concept de tests, in: M. Haared, cahier de l heme, Heidegger, Edition de l herne, Paris.
----- (2001), platon; le sophiste, trans, J. F. courtine and others, callimard Paris.
)