Allamah Tabᾱtabᾱ’ῑ’s Dealing with Mujmal Verses in Almῑzᾱn

Document Type : Research Paper

Author

Associate Professor, Department of Qur’an and Hadith Sciences, Faculty of Qu’an, University of Quran and Hadith, Tehran, Iran

Abstract

The concepts of Mujmal (ambiguous) and Mobayyan (explicit) are of important topics in Qur'anic sciences, Arabic literature, and principles of Fiqh, attention to which plays a key role in understanding Qur'anic verses. According to rereading the ancient sources, the existence of some factors in a phrase may lead to ijmᾱl (ambiguity) in speech. Also, the exact understanding of a text requires the disambiguation of the phrase which usually occurs with the help of mobayyin (explicator). Commentators deal with ambiguous verses differently based on their specific exegetical method, among whom the ideas and attitude of Allamah Tabᾱtabᾱ'ῑ, the famous contemporary commentator who revived the Qur'an-by-Qur'an exegetical method, are more importantly considered. Using a descriptive-analytical method based on the contents of the Commentary of Al-Mῑzᾱn, this research aims to examine how Allamah has dealt with verses wherein there is a cause of ambiguity. Allamah seems to have had a unique method for dealing with such verses.

Keywords

Main Subjects


ابن جوزی، عبد الرحمان بن علی؛ فنون الأفنان فی عجائب القرآن؛ بیروت؛ مؤسسه الکتب الثقافیة؛ 1422ق.
ابن درید، محمد بن حسین؛ جمهرة اللغة؛ بیروت؛ دارالعلم للملایین؛ 1988م.
ابن سیده، علی بن اسماعیل؛ المحکم و المحیط الأعظم؛ بیروت؛ دار الکتب العلمیة؛ 1421ق.
ابن فارس بن زکریا، ابو الحسین؛‌ ‌معجم مقاییس اللغة؛‌ عبد السلام محمد هارون؛‌ قم؛ انتشارات دفتر تبلیغات اسلامى حوزۀ علمیۀ قم؛ 1404ق.
ــــــــــ، مجمل اللغة؛ بیروت؛ مؤسسه الرسالة؛ 1406ق.
الجوزیه، ابن قیم؛ الامثال فی القرآن؛ مکتبۀ الصحابه؛ بی‌جا؛ 1406 ق.
ابن منظور، محمد بن مکرم؛ لسان العرب؛ مصحح احمد فارس؛ لبنان؛ دارالفکر؛ 1414ق.
ابوالبقاء، ایوب بن موسی؛ الکلیات؛ مصر؛ المطبعة العامرة؛ 1287ق.
أبی سعود، محمد بن محمد؛ تفسیر أبی سعود؛ بیروت؛ دار إحیاء التراث العربی؛ 1983م.
أزهری، محمد بن احمد؛ تهذیب اللغۀ؛ بیروت؛ دار إحیاء التراث العربی؛ 1421ق.
اوسی، علی رمضان؛ روش علامه طباطبایی در تفسیر؛ مترجم: حسین میرجلیلی؛ تهران؛ سازمان تبلیغات؛ 1381ش.
آلوسی، سید محمود؛ روح المعانی فی تفسیر القرآن؛ بیروت؛ دار الکتب العلمیۀ؛ 1415ق.
باقلانی، ابوبکر؛ نکت الانتصار لنقل القرآن؛ اسکندریه؛ منشاة المعارف؛ بی‌تا.
جوهری، اسماعیل بن حماد؛ الصحاح تاج اللغه و صحاح العربیه؛ قاهره؛ 1476ق.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد؛ المفردات فی ألفاظ القرآن؛ مصحح: صفوان عدنان؛ لبنان؛ دارالعلم؛ 1412ق.
زبیدى، سید محمد مرتضى حسینى؛‌ تاج العروس من جواهر القاموس؛ محقق/ مصحح: على شیرى؛ بیروت؛‌ دار الفکر للطباعة و النشر و التوزیع؛ 1414ق.
زمخشری، محمود بن عمر؛ أساس البلاغة؛ بیروت؛ دار صادر؛ 1979م.
سبزواری، محمد؛ الجدید فی تفسیر القرآن المجید؛ بیروت؛ دارالتعارف للمطبوعات؛ 1406ق.
سید مرتضی، علی بن حسین؛ الموضح عن جهۀ اعجاز القرآن؛ مشهد؛ آستان قدس؛ 1382ش.
سیوطی، جلال الدین؛ المزهر فی علوم اللغة و أنواعها؛ دار إحیاء الکتب العربیة؛ بی‌جا؛ بی‌تا.
ــــــــــ، الاتقان فی علوم القرآن؛ بیروت؛ دار الکتاب العربى؛ 1421ق.
صاحب بن عباد؛ المحیط فی اللغة؛ بیروت؛ عالم الکتاب؛‌ 1414ق.
صافی، محمود؛ الجدول فی اعراب القرآن و صرفه؛ دمشقف دارالرشید؛ 1418.
طباطبائی، سید محمدحسین؛ المیزان فی تفسیر القرآن؛ قم؛ دفتر انتشارات اسلامی جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیه؛ 1417ق.
طبرسی، فضل بن حسن؛ مجمع البیان فی تفسیر القرآن؛ تهران؛ انتشارات ناصرخسرو؛ 1372ش.
طریحى، فخر الدین‌؛ مجمع البحرین؛ مصحح: سید احمد حسینى؛ تهران؛ کتاب‌فروشى مرتضوى؛ 1416ق.
علوی مهر، حسین؛ روش‌ها و گرایش‌های تفسیری؛ تهران؛ اسوه؛ 1381ش.
فخررازی، ابوعبدالله محمد بن عمر فخرالدین؛ مفاتیح الغیب؛ بیروت؛ دار إحیاء التراث العربی؛ 1420ق.
فراهیدی، خلیل بن احمد؛ کتاب العین؛ قم؛ نشر هجرت؛ 1410ق.
فیروزآبادى، محمد بن یعقوب؛ ‏القاموس المحیط؛ بیروت؛ دار الکتب العلمیة؛ 1415ق.
الفیومى، احمد بن محمد مقرى؛ المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی؛ قم؛ منشورات دار الرضی؛ بی‌تا.
مؤدب، سیدرضا؛ روش‌های تفسیر قرآن؛ تهران؛ سمت؛ 1393ش.
مدرسی، محمدتقی؛ من هدی القرآن؛ تهران؛ دار محبی الحسین؛ 1419ق.