Interpretation of the Verse “'Alaykun 'Anfusakum” (Q. Mā’da:105) Based on Self-Hoodness

Document Type : Research Paper

Authors

1 Associate Professor, Department of Quran and Hadith Sciences, Faculty of Theology and Islamic Studies, University of Qom, Qom, Iran.

2 Professor, Department of Quranic and Hadith Sciences, Faculty of Theology and Islamic Studies, University of Qom, Qom, Iran,

3 PhD student of comparative interpretation, Department of Quran and Hadith Sciences, Faculty of Theology and Islamic Studies, Qom University, Qom, Iran.

Abstract

There are at least two known approaches and one unknown approach regarding the basic problem of the self: 1. the approach of "self-knowledge"," 2. the approach of "self-hostility"," 3. the approach of "self-criterion" The latter is explained by the title of "Self-hoodness" in this article in an analytical way. The main objective of this article is to understand the above verse more deeply, because based on its literal meaning and context, as well as other verses and traditions, it can be interpreted on the basis of self-interest. 1- The requirement of the word is that the companionship with the soul is not only in the care and preservation, but also to be taken as a criterion. 2. The context of the verse shows that the self here has an individual and personal meaning that stands before others. 3. Other verses of the Quran that consider self-sustainability as a criterion and also describe the heart as the safe haven of God support the interpretation that the verse “'Alaikum 'Anfusakam” can be explained on the basis of self-hoodness. The traditions that recommend taking the self as the criterion are further evidence for interpreting the verse on the basis of self-hoodness.

Keywords

Main Subjects

References

  1.  

          قرآن کریم.

    1. ابن بابویه، محمد بن على؛ الخصال؛ قم‏؛ جامعۀ مدرسین؛ ‏1362.
    2. ابن بابویه، محمد بن على؛ معانی الأخبار؛ قم؛ دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعۀ مدرسین؛ 1403.
    3. ابن­شعبه حرانى، حسن­بن على‏؛ تحف‌العقول؛ قم، جامعۀ مدرسین؛1363.
    4. جوادی آملی، عبدالله؛ تفسیر انسان به انسان؛ قم؛ اسراء؛ 1387.
    5. ----------؛ تحریر رساله الولایه؛ قم؛ اسراء؛ ۱39۳.
    6. ----------؛ تفسیر تسنیم؛ قم؛ اسراء؛ 1397.
    7. ----------؛ سلونی قبل ان تفقدونی؛ قم؛ اسراء؛ 1399.
    8. حافظ، شمس‌الدین محمد؛ آینه جام (دیوان حافظ همراه با یادداشت‌های شهید مطهری)؛ تهران؛ صدرا؛ 1378.
    9. حر عاملى، محمد بن حسن؛ وسائل‌الشیعة؛ قم؛ مؤسسة آل‌البیت علیهم‌السلام؛ 1409.
    10. حسن‌زاده آملی، حسن؛ دروس معرفت نفس؛ قم؛ الف لام میم؛ بی­تا (الف).
    11. حویزى، عبد على بن جمعة العروسى؛ تفسیر نور الثقلین؛ قم؛ انتشارات اسماعیلیان؛ ‏

    شریف الرضى، محمد بن حسین‏؛ نهج‌البلاغه (صبحی صالح)؛ قم؛ هجرت؛ ‏1414.

    صدوق، محمد بن علی؛ التوحید؛تصحیح و تعلیق: سید هاشم حسینی طهرانی؛ قم؛ مؤسسة النشر الإسلامی؛ بی­تا.

    1. طاهرزاده، اصغر؛ آشتی با خدا از طریق آشتی با خود راستین؛ اصفهان؛ لب المیزان؛ 1387.
    2. طاهرزاده، اصغر؛ فرزندم این چنین باش (شرح نامۀ 31 نهج‌البلاغه)؛ اصفهان؛ لب المیزان، 1390
    3. طباطبایی، سید محمدحسین؛ تفسیرالمیزان؛ سیدمحمدباقر موسوی همدانی؛ تهران؛ بنیادعلامه طباطبایی؛ چاپ چهارم؛ 1370.
    4. طباطبایی، سید محمدحسین؛ ترجمۀ رساله الولایه (طریق عرفان)؛ حسن‌زاده، صادق؛ قم؛ بخشایش؛ 1381.
    5. عیاشى، محمد بن مسعود؛ تفسیر العیاشی؛ تهران؛‏ المطبعة العلمیة؛ 1380.
    6. فیض کاشانى، محمد؛ تفسیر الصافی؛ تهران؛ مکتبه الصدر؛ 1415.
    7. فیض کاشانی، محمد؛ الوافی‏؛ اصفهان؛ کتابخانۀ امام أمیرالمؤمنین على (علیه السلام‏)؛ 1406.
    8. کلینى، محمد بن یعقوب بن اسحاق؛ الکافی؛ تهران؛ دارالکتب الإسلامیة؛ چاپ چهارم؛ 1407.
    9. محمدی ری‌شهری، محمد؛ میزان‌الحکمه (با ترجمه فارسی)؛ حمیدرضا مشایخی؛ قم؛ دارالحدیث؛ چاپ دهم (ویرایش دوم)؛ 1388.
    10. مجلسى، محمدباقر بن محمدتقی؛ بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار؛ چاپ دوم؛ دارإحیاء التراث العربی؛ بیروت؛ 1403.

    یعقوبی قائنی، سید حسین؛ سفینه الصادقین؛ تهران؛ انتشارات فقه؛ 1391.

Quranic Sciences and Tradition
Volume 56, Issue 1
September 2023
Pages 221-235

Files

Share

How to cite

Statistics