Scientific Miracle in Surah Al-Takwīr and Critique of Its Adaptation to Events and Developments of the Modern Age

Document Type : Research Paper

Author

Associate Professor, Department of Qur’an and Hadith Sciences, Razavi University of Islamic Sciences, Mashhad, Iran

Abstract

In addition to teaching divine guides in religious teachings to human beings, the Holy Qur’an also reveals the truths and secrets of the Universe. This forms the “scientific miracle of the Qur’an” and is a sign of its revelation. Surah Al-Takwīr is one of the first revealed surahs in which a sphere towards the enlightenment at the Ignorance Age along with explaining the Resurrection and Reckoning Day are referred. It speaks of cosmic affairs and depicts the events of the end of the Universe too. These verses are illustrative and glorious examples of the mystery of the Qur’an, while the adaptability of these verses to the modern phenomena has been led to misinterpretations. Applying the descriptive-analytical method based on the views of Qur’anic scholars, lexicographers and the context of the surah, this paper expresses the correct interpretations of the scientific verses of this surah and then criticizes misinterpretations. It proves that such interpretations are not compatible with the dignity and the context of the Holy Qur’an and the statements in the verses.

Keywords


[1]. قرآن کریم.
 [2]. ابراهیم، خالد اسماعیل (1423ق). ما یواجهه العالم الآن فی القرآن الکریم و النذیر الأخیر. قاهره، دار الکتب المصریه.
[3]. ابن درید، محمد بن حسن (1988م).‏ جمهرة اللغة. بیروت، دار العلم للملایین.
[4]. ابن سیده، علی بن اسماعیل (؟). المخصص. بیروت، دار الکتب العلمیه.
[5]. ابن عاشور، محمد طاهر (1420 ق). التحریر و التنویر.  بیروت، مؤسسۀ التاریخ العربی.
[6]. ابن فارس (1404ق). معجم مقاییس اللغة. قم، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی.
[7]. ابن منظور (1363ش). لسان العرب. قم، نشرادب حوزه.
 [8]. ابن‏جوزی، عبدالرحمن بن علی (1422ق). زاد المسیر فی علم التفسیر. بیروت، دار الکتاب العربی.
[9]. ابن‏عطیه، عبدالحق بن غالب (1422ق). المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز. بیروت، دارالکتب العلمیه.
[10]. احمد، یوسف حاج (2003م). موسوعة الإعجاز العلمی فی القرآن الکریم و السنة المطهرة، چاپ دوم، دمشق، مکتبة ابن حجر.
 [11]. اریک. اوبلاکر (1396ش). فیزیک نوین. ترجمۀ بهروز بیضاوی، چاپ هجدهم، تهران، قدیانی.
[12]. ازهری، محمد بن احمد (1421ق). تهذیب اللغة. بیروت، دار احیاء التراث العربی‏.
[13]. آلوسی، محمود (1415ق). روح المعانی. بیروت، دار الکتب العلمیه.
[14]. بابایی، علی اکبر (1394ش). قواعد تفسیر قرآن. قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه- سمت.  
[15]. بستانی، فواد افرام (1375ش)‏. فرهنگ ابجدی‏ عربی فارسی. چاپ دوم، تهران، انتشارات اسلامی‏.
[16]. بغوی، حسین بن مسعود (1420ق). تفسیر البغوی المسمی معالم التنزیل‏. بیروت، دار إحیاء التراث العربی‏.
[17]. پانی‏پتی، ثناءالله (1412ق). التفسیر المظهری. پاکستان، مکتبة رشدیه.
[18]. جمیلی، سید (2000م). الإعجاز العلمی فی القرآن. بیروت، دار و مکتبة الهلال‏.
[19]. حقی بروسوی، اسماعیل (؟). تفسیر روح البیان. بیروت‏، دار الفکر.
[20]. حوّی، سعید (1424ق)، الاساس فی التفسیر، دار السلام‏، قاهره‏، چاپ ششم.
[21]. دگانی، مایر (1390ش). نجوم به زبان ساده. ترجمۀ محمدرضا خواجه­پور، چاپ هشتم، تهران، گیتاشناسی.
[22]. راغب اصفهانی (1430ق). مفردات ألفاظ القرآن. تحقیق: صفوان عدنان داوودی، چاپ چهارم، دمشق، دارالقلم.
[23]. رضایی اصفهانی، محمدعلی (1396ش). اعجاز قرآن/علمی، ‌دانشنامة علوم قرآنی، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
[24]. رومی، فهد بن عبدالرحمن (1407ق). اتجاهات التفسیر فی القرن الرابع عشر. بیروت، مؤسسة الرسالة.
[25]. زبیدی، محمد مرتضی (1414ق). تاج العروس من جواهر القاموس. دار الفکر.
[26]. زمخشری (1413ق). الکشاف عن حقایق غوامض التنزیل. قم، نشر البلاغة.
[27]. سلطان علی‏شاه (1372ش). متن و ترجمة فارسی تفسیر بیان السعادة فی مقامات العبادة، تهران، سر الاسرار.
[28]. شعرانی، ابوالحسن (1386ش)، پژوهش­های قرآنی علامه شعرانی در تفاسیر مجمع البیان، روح الجنان و منهج الصادقین، چاپ دوم، قم، بوستان کتاب.
[29]. شوکانی، محمد (1414ق). فتح القدیر. دمشق، دار ابن کثیر.
[30]. صابونی، محمد علی (1421ق). صفوة التفاسیر. بیروت‏، دار الفکر.
[31]. صدیق‏حسن‏خان، محمدصدیق (1420ق). فتح البیان فی مقاصد القرآن. بیروت، دار الکتب العلمیه.
[32]. طالقانی، محمود (1362ش). پرتوی از قرآن. چاپ چهارم، تهران، شرکت سهامی انتشار.
[33]. طباطبایی، محمد حسین (1390ق)، المیزان فی تفسیر القرآن، چاپ دوم، بیروت، مؤسسة اعلمی.
[34]. طبرسی، ابوعلی فضل بن حسن (1372ش). مجمع البیان. چاپ سوم، تهران، ناصر خسرو.
[35]. طریحی، فخرالدین (1375ش). مجمع البحرین. چاپ سوم‏، تهران‏، مرتضوی‏.
[36]. طنطاوی، سید محمد (1997م‏). التفسیر الوسیط للقرآن الکریم. قاهره، نهضة مصر.
[37]. طیّار، مساعد بن سلیمان (1433ق). الاعجاز العلمی إلی أین؟ مقالاتٌ تقویمیة للإعجاز العلمی. چاپ دوم، دار ابن الجوزی.
[38]. طیب، عبدالحسین (1369ش‏).‏ اطیب البیان فی تفسیر القرآن‏. چاپ دوم، تهران‏.
[39]. عبیدی، خالد فایق (1426ق). آخر الزمان. دار الکتب العلمیة.
[40]. غماری الحسنی، احمد محمد صدیق (1971م). مطابقة الاختراعات العصریة لما أخبر به سید البریة. چاپ ششم، قاهره، مکتبة القاهره.
[41]. فخر رازی، (1420ق). التفسیر الکبیر. چاپ سوم، بیروت، دار إحیاء التراث العربی.
[42]. فراء، یحیی بن زیاد (1980م‏). معانی القرآن. الهیئة المصریة العامة للکتاب، قاهره‏.
[43]. فراهیدی، خلیل بن احمد (1409 ق‏). کتاب العین. چاپ دوم، قم، نشر هجرت.
[44]. فیومی، سعید صلاح (2004).  الإعجاز العلمی فی القرآن الکریم. قاهره، مکتبة القدسی‏.
[45]. قرشی، علی‏اکبر (1375ش). تفسیر احسن الحدیث. چاپ دوم، تهران، بنیاد بعثت.
[46]. قرشی، علی اکبر (1371ش). قاموس قرآن‏. چاپ ششم، تهران، دار الکتب الاسلامیه‏.
[47]. قرطبی، محمد بن احمد (1364ش‏). الجامع لأحکام القرآن. تهران، ناصر خسرو.
[48]. قطب، سید (1988م) فی ظلال القرآن. چاپ پانزدهم، بیروت – قاهره، دارالشروق.
[49]. قمی، علی بن ابراهیم‏ (1363ش). تفسیر القمی. چاپ سوم، ‏قم، دارالکتاب‏.
[50]. کاشانی، فتح‏الله (1351ش‏). منهج الصادقین. تهران، کتابفروشی اسلامیه‏.
[51]. گاموف، جورج (1346ش). پیدایش و مرگ خورشید. ترجمة احمد آرام، چاپ سوم، تهران، سازمان کتاب­های جیبی.
[52]. مدرسی، محمدتقی (1419ق). من هدی القرآن. تهران، دار محبی الحسین.  
[53]. مصطفوی، حسن (1385ش). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم. تهران، مرکز نشر آثار علامه مصطفوی.
[54]. معرفت، محمد هادی (1394ش). تأویل قرآن در رویکردها و اندیشه­ها. ترجمة حسن خرقانی، قم، مؤسسۀ فرهنگی تمهید.
[55]. معرفت، محمد هادی (1386ش). التمهید فی علوم القرآن. قم، انتشارات تمهید.
[56]. مکارم شیرازی، ناصر و همکاران (1374ش)، تفسیر نمونه. تهران، دار الکتب الإسلامیه.
[57]. موسی، حسین یوسف‏؛ صعیدی، عبدالفتاح (1410ق‏).‏ الافصاح فی فقه اللغة. چاپ چهارم، قم، مکتب الاعلام الاسلامی‏.
[58]. میدانی، عبدالرحمن حسن حبنکه (1361ش). معارج التفکر و دقائق التدبر. دمشق، دار القلم.
[59]. نجار، زغلول راغب محمد (1426ق). السماء فی القرآن الکریم. بیروت، دار المعرفه.
[60]. نوفل، عبد الرزاق (1984م). القرآن و العلم الحدیث. بیروت، دارالکتاب العربی.
[61]. نفیسی، شادی (1397). جریان­شناسی تفسیر علمی قرآن. قم، سبحان.