Analysis of the Relation between Truth and Meaning in the Qur’an from the View of Allameh Tabataba’i

Document Type : Research Paper

Authors

1 Associate Professor, Department of Qur’an and Hadith Sciences, University of Sciences and Teachings of the Holy Qur’an, Iran;

2 PhD Candidate of Comparative Exegesis, University of Sciences and Teachings of the Holy Qur’an, Iran

Abstract

 
The descent of the Qur’an is from a true source in which the Holy Qur’an and its appearance are its revealed form in correspondence with the formation world. On the other, the specific linguistic and ontological rules of the Qur’an make a connection between words, their meanings and truths, and show the relevance of existence and the Qur’an to each other. This relevance clarifies the nature of the interpretation, prevents others of entering the definition of interpretation, makes the use of the Qur’an as methodical and rejects the interpretation based on personal opinion. Based on the descriptive-analytical method, this article seeks to achieve the relevance of the Qur’anic words, meanings and truth from the view of Allameh Tabataba’i. The authority of appearances, the importance of Qur’anic truths and the existential connection between the outward and the inward are among the results.

Keywords

References

[1]. قرآن کریم.
[2]. نهج‌البلاغه.
[3]. آژند، آتش (1369). تاریخ حروفیه. تهران، مولی.
[4]. ابن­تیمیه (1416). مجموعۀ فتاوی. تحقیق مروان کجک، مصر، دارالکلمه الطیبه.
[5]. ــــــــــــ (؟). الاکلیل فی المتشابه و التأویل. تصحیح: محمد شحاته، مصر، دارالایمان.
[6]. إبن عربی الحاتمی الطائی، أبوعبدالله محمّد بن علی(؟). الفتوحات المکّیّة. بیروت، دارصادر.
[7]. ابن فارس (1404). معجم مقاییس اللغة. قم، مکتب الإعلام الإسلامی.
[8]. ابن منظور، محمد بن مکرم (1375). لسان العرب. بیروت، دارصادر.
[9]. باطنی، باطنی (1398). زبان و تفکر (مقالات زبان­شناسی). تهران، نشر آگه.
[10]. جرجانی، علی بن محمد (1370). التعریفات. چاپ چهارم، تهران، ناصرخسرو.
[11]. جوادی آملی، عبد­الله (1378). تسنیم (تفسیر قرآن کریم)، تحقیق و تنظیم محمد حسین الهی‌زاده، قم، مرکز نشر إسراء.
[12]. راغب اصفهانی، حسین بن محمد (1412). مفردات ألفاظ القرآن‏. تحقیق: داوودی، صفوان عدنان‏، بیروت، دار الشامیة.
[13]. شاکر، محمد کاظم (1388). روش­های تأویل قرآن. قم، بوستان کتاب.
[14]. طباطبایی، سید محمد حسین (1390). المیزان فی تفسیر القرآن. بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات‏، چاپ دوم، ج‏1، ج2، ج3، ج4، ج10، ج11، ج13، ج14 و ج16.
[15]. ــــــــــــــ (1360). رسالة الولایة. قم، مؤسسة اهل­البیت.
[15]. ــــــــــــــ (1417). توحید علمی و عینی. چاپ دوم، مشهد، نشر علامه طباطبایی.
[17]. ــــــــــــــ (1387). مجموعة رسائل. قم، بوستان کتاب.
[18]. ــــــــــــــ (1423ق). الإعجاز و التحدی.، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات.
[19]. ــــــــــــــ (1388). قرآن در اسلام‏. چاپ سوم، قم، بوستان کتاب.
[20]. طوسی، نصیر الدین (؟). اساس الاقتباس. تهران، انتشارات حکمت.
[21]. غزالی، ابوحامد محمد (1411). جواهر القرآن. الطبعة الثالثة، بیروت، دار احیاءالعلوم.
[22]. فراهیدی، خلیل بن احمد (1408). کتاب العین. بیروت، موسسه الاعلمی للمطبوعات.
[23]. قرشی بنایی، علی اکبر (1371). قاموس قرآن، چاپ ششم، تهران، دار الکتب الإسلامیة.
[24]. مرتضی زبیدی، محمد بن محمد (1385). تاج العروس من جواهر القاموس. بیروت، دارالهدایه.
[25]. مصطفوی، حسن (1368). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم. تهران، وزارت ارشاد.
[26]. معرفت، محمدهادی (1410). التمهید فی علوم القرآن‏. چاپ سوم، قم، مرکز مدیریت حوزه.
[27]. ملاصدرا، محمدبن ابراهیم (1391). شرح اصول کافی، تهران، مکتبة المحمودی.
[28]. ــــــــــــــ (1371). مفاتیح الغیب. ترجمه و تعلیق محمد خواجوی، تهران، انتشارات مولی.
[29]. موسوی خمینی، سید روح الله (1378). تفسیر سورۀ حمد. چاپ پنجم، تهران، مؤسسة تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
 
 
Quranic Sciences and Tradition
Volume 54, Issue 1
September 2021
Pages 83-67

Files

Share

How to cite

Statistics