Muhkam and Mutashābih from Ibn Barrajān’s Perspective

Document Type : Research Paper

Author

Assistant Professor of Religions and Mysticism, Department of Islamic Studies, University of Isfahan, Isfahan, Iran

Abstract

Muhkam and Mutashābih are of the important issues in the Qur’anic exegeses. One of the Islamic West mystics and commentators in the sixth century AH was Ibn Barrajān. This research examines Ibn Barrajān’s view on Muhkam and Mutashābih. Based on documentary and descriptive-analytical method, it was concluded that Ibn Barrajān first referred to Mutashābih as the description of Muhkam. He based his idea on the hierarchy of Divine Revelation and its descendant, that is 'Umm al-Kitāb (i.e. Kitāb Mubīn or Lawh Mahfūz), Muqatta’a letters and the Qur’an. Second, he referred to Mutashābih as the similarity of verses with each other in miracle and truthfulness, the similarity of verses with the verses of 'Umm al-Kitāb, and the similarity of some verses with others, which cause reader’s confusion. According to Ibn Barrajān, Muqatta’a letters are Muhkam in a sense and Mutashābih in another sense. Also, it was not found that Ibn Barrajān was influenced by others. It seems his idea of Muhkam and Mutashābih is based on his own perception and Ijtihad of the verses and Prophetic narrations.
 

Keywords


[1]. قرآن کریم.
[2]. ابن‌ابّار، محمد‌بن‌عبدالله (2008). التکمله لکتاب‌الصله. تصحیح و تعلیق: جلال اسیوطی، جلد 2، بیروت، دار‌الکتب‌العلمیه.
[3]. ابن‌ابی‌زمنین، محمد‌بن‌عبدالله (2003). تفسیر ابن‌ابی‌زمنین. جلد 1، بیروت، دار‌الکتب‌ العلمیه.
[4]. ابن‌‌العربی، ابوبکر محمد‌بن‌عبدالله(1408). احکام القرآن. تحقیق: علی محمد بجاوی، جلد1، بیروت، دار‌الجیل.
[5]. ابن‌‌برّجان،عبد‌السلام‌بن‌عبدالرحمن(2016). ایضاح ‌الحکمه بأحکام العبره. تحقیق و مقدمه: جرهارد بورینغ و یوسف کاسویت، لیدن، بریل.
[6]. ---------- (2013). تفسیر ابن‌برّجان: تنبیه الأفهام الی تدبر الکتاب الحکیم و تعرف الایات و النبا العظیم. مجلدات 1 و 3- 5، تحقیق: احمد فرید‌المزیدی، بیروت، دارالکتب‌ العلمیه.
[7]. ابن‌خطیب، لسان‌الدین محمد‌بن‌عبد الله (1424). اعمال الاعلام فیمن بویع قبل الاحتلام من ملوک الاسلام و مایتعلق بذلک من الکلام. تحقیق: سید کسروی حسن، جلد2، بیروت، دار‌الکتب‌العلمیه.
[8]. ابن‌عطیه، عبد‌الحق‌ابن‌غالب (1422). المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز. تحقیق: عبد‌السلام عبدالشافی محمد، جلد 1، بیروت، دار‌الکتب‌العلمیه.
[9]. ذهبی، شمس‌الدین محمد‌بن‌احمد (1414). سیر اعلام النبلاء. تحقیق: شعیب الأرنؤوط، الطبعه العاشره، جلد 20، بیروت، موسسه‌الرساله.
[10]. رشیدرضا، محمد (1414). تفسیر القرآن الحکیم الشهیر بتفسیر المنار. جلد 3، بیروت، دارالمعرفه.
[11]. طباطبایی، محمدحسین (1390). المیزان فی تفسیر القرآن. چاپ دوم، جلد 3، بیروت، موسسه الاعلمی للمطبوعات.
[12]. طبرسی، فضل‌بن‌محمد (1372). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. تصحیح: فضل‌الله یزدی طباطبایی و هاشم رسولی، چاپ سوم، جلد 2، تهران، ناصر خسرو.
[13]. طبری، محمد‌بن‌جریر (1412). جامع البیان فی تفسیر القرآن. جلد 3، بیروت، دارالمعرفه.
[14]. فاکر میبدی، محمد (1387). «هستی و چیستی محکم و متشابه». دو فصلنامۀ علمی-پژوهشی تحقیقات علوم قرآن و حدیث دانشگاه الزهرا، تهران، سال پنجم، شمارۀ اول، بهار و تابستان، شمارۀ پیاپی 9، صص79-110.
[15]. فخررازی، محمد‌بن‌عمر (1420). التفسیرالکبیر (مفاتیح الغیب). چاپ سوم، جلد 7، بیروت، دار‌احیاء التراث‌العربی.
[16]. قیسی، مکی‌بن‌ابی‌طالب (1429). الهدایه الی بلوغ‌النهایه. جلد 2، امارات، جامعه‌الشارقه.
[17]. Bowering, Gerhard and Yousef Casewit (2016). “Ibn Barrajan: His Life and Work”. A Qur’an Commentary by Ibn Barrajan, Leiden, Brill, pp. 1- 46.