Critical Analysis of the Opinions of "Criticism of the Qur'an" on the Verses of the Culture of the Time

Document Type : Research Paper

Authors

1 PhD Candidate of Qur’an and Islamic Texts Teaching, Qom Payam-e Noor University, Iran.

2 Assistant Professor, Department of Theology, Al-Borz Payam-e Noor University, Iran.

3 .Assistant Professor, Department of Islamic Jurisprudence and Legal Principles, Tehran Payam-e Noor University, Iran

Abstract

The Holy Qur’an is a book of reform and guidance that refines and challenges the established culture of the time from ignorant blemishes by designing and quoting cultural components. The similarity and harmony of the Qur’anic concepts with some cultural components of the time of Revelation have been taken by Qur’an critics to speak of the impact of environmental characteristics on the Qur’an.
This article examines the origins of Dr. Soha’s thought and discusses the types of culture of the time. It concludes that the Qur’an has not been influenced by the culture of Ignorance Age, but has corrected and reformed it in different stages. The Qur’an condemns the culture which is characterized by the Ignorance Age and, thus, accepts the culture that is devoid of the stigma, taints and blemishes of it. It firstly purifies the eclectic culture of the time and secondly stabilizes and develops it. In short, to quote the cultural components of Ignorant Age does not mean that the Qur’an was influenced by the environmental culture prevailing in that time; rather, it signifies the wise employment of the culture of the time by God Almighty to correct that culture.

Keywords


[1]. قرآن کریم.
[2]. ابن منظور، محمد بن مکرم (1408). لسان العرب. بیروت، دار إحیاء التراث العربی.
[3]. ایازی، محمدعلی (1378). قرآن و فرهنگ زمانه. رشت، کتاب مبین.
[4]. باهنر، محمدجواد (1371). فرهنگ انقلاب اسلامی. بی‌جا، دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
[5]. بهجت پور، عبدالکریم (1388). درآمدی بر اصول تحول فرهنگی. قم، بوستان کتاب.
[6]. ---------- (1390). همگام با وحی؛ تفسیر تنزیلی (به ترتیب نزول). قم، تمهید.
[7]. ---------- (1392). تفسیر تنزیلی؛ مبانی، اصول، قواعد و فواید. تهران، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
[8]. ---------- (1393). مهارت‌های بیان تفسیر سوره‌های قرآن کریم. قم، تمهید.
[9]. بدوی، عبدالرحمن (1383). دفاع از قرآن در برابر آرای خاورشناسان. مترجم: حسین سیدی، مشهد، به نشر.
[10]. پیروزفر، سهیلا؛ مهدوی راد، محمدعلی (1388). «روایات اسباب نزول و مسألۀ جاودانگی قرآن». علوم قرآن و حدیث، سال چهل و یکم، شمارۀ 1.
[11]. جعفری، محمدتقی (1373).  فرهنگ پیرو، فرهنگ پیشرو. تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
[12]. جلیلی، سید هدایت (1373). «وحی درهم زبانی بشر و هم لسانی با قوم». مجلۀ کیان، شمارۀ 23.
[13]. جوادی آملی، عبدالله (1373). شریعت در آیینۀ معرفت. قم، مرکز نشر فرهنگی رجاء.
[14].  ---------- (1378). تفسیر موضوعی قرآن کریم. قم، مرکز نشر اسرا.
[15].  ---------- (1388). تسنیم- تفسیرقرآن کریم. قم، مرکز نشر اسرا.
[16]. حسن‌پور، محمد (1386). پژوهشی در فرهنگ عمومی. رشت، بلور.
[17]. خرمشاهی، بهاءالدین (1374). «بازتاب فرهنگ زمانه در قرآن کریم». مجلۀ بینات، شمارۀ 5.
[18]. خیرالهی، زهرا؛ رضایی، حسین (1397). «بررسی انتقادی شبهات کتاب نقد قرآن، پیرامون آیات مربوط به جنین‌شناسی». پژوهش‌های قرآن و حدیث، سال پنجاه و یکم، شمارۀ دوم.
[19]. دهخدا، علی‌اکبر (1375). لغت‌نامه. تهران، دانشگاه تهران.
[20]. ذوعلم، علی (1392). فرهنگ معیار از منظر قرآن کریم. قم، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشۀ اسلامی.
[21]. رستمی، حیدر علی (1392). پژوهشی در نسبت میان قرآن و فرهنگ زمانه. قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
[22]. ---------- (1389). «قرآن و فرهنگ زمانه».  فصلنامۀ مطالعات تفسیری، سال اول، شمارۀ 4.
[23]. رضایی، حسین؛ میرعرب، فرج‌الله (1398 الف). «بررسی شبهات دکتر سها در مورد هفت‌آسمان در قرآن کریم». تحقیقات علوم قرآن و حدیث، سال شانزدهم، شمارۀ 3.
[24]. ---------- (1398 ب). «بررسی شبهات دکتر سها دربارۀ تعدد زوجات در قرآن کریم».  فصلنامۀ مطالعات علوم قرآن، دورۀ اول، شمارۀ 1.
[25]. ---------- (1398 پ). عرصۀ سیمرغ؛ پاسخی قاطع به شبهات کتاب نقد قرآن سها. قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
[26]. رضایی، حسن رضا (1383). بررسی شبهات قرآن و فرهنگ زمانه. قم، مرکز مدیریت
حوزۀ علمیه.
[27]. رضایی اصفهانی، محمدعلی (1393). منطق تفسیر قرآن. قم، مرکز بین‌المللی ترجمه و نشر المصطفی (ص).
[28]. ---------- ؛ راهی، علی‌محمد (1395). «بررسی شبهات قرآن و علم و شیوۀ برخورد با آن‌ها با تأکید بر نظریات معرفت و دکتر سها». عیون، سال سوم، شمارۀ 5.
[29]. روح‌الامینی، محمود (1379). زمینۀ فرهنگ شناسی. تهران، انتشارات عطار.
[30]. سها (1391). نقد قرآن. ویرایش اول، www.azadieiran2.wordpress.com.
[31]. سروش، عبدالکریم (1377). قبض و بسط تئوریک شریعت. تهران، موسسۀ فرهنگی صراط.
[32]. ---------- (1379). بسط تجربۀ نبوی. تهران، موسسۀ فرهنگی صراط.
[33]. شنقیطی، محمدامین (1415). اضواء البیان فی ایضاح القرآن بالقرآن. بیروت، دارالفکر.
[34]. صدری، افشار و همکاران (1382). فرهنگ معاصر فارسی. تهران، فرهنگ معاصر.
[35]. صادقی تهرانی، محمد (1405). الفرقان فی تفسیر القرآن. بیروت، موسسه الوفاء.
[36]. طباطبایی، محمدحسین (1390 ق). المیزان فی تفسیر القرآن. بیروت، موسسه الاعلمی للمطبوعات.
[37]. عرب صالحی، محمد (1391). مسئلۀ وحی: با نگاهی به مکاتبات آیت‌الله سبحانی و دکتر سروش. تهران، اندیشۀ جوان.
[38]. عمید، حسن (1374). فرهنگ عمید. تهران، امیرکبیر.
[39]. عیاشی، محمد بن مسعود (1380 ق). تفسیر عیاشی. تهران، انتشارات المکتبه الاسلامیه.
[40]. کلینی، محمد بن یعقوب (1407 ق). الکافی. تهران، دارالکتب الاسلامیه.
[41]. محمدی نژاد، فرهاد؛ رضایی اصفهانی، محمدعلی؛ آقایارلو، حسین (1398). «تناقض نمایی آیات پرسمان گناهکاران در قرآن کریم». دو فصلنامۀ علمی مطالعات قرآن و حدیث، دورۀ 13، شمارۀ 1.
[42]. محبوبی، ایرج؛ رستمی، حیدر علی؛ زاهدی، عبدالرضا (1396). «انحصار علم ارزشمند در علوم دینی و بی­ارزش تلقی شدن علوم تجربی». پژوهش‌های علم و دین، سال هشتم، شمارۀ 2.
[43]. مسعودی، سعید (1391). قرآن و فرهنگ زمانه. قم، بوستان کتاب.
[44]. مصطفوی، حسن (1368). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم. تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
[45]. مطهری، مرتضی (بی‌تا). مقدمه‌ای برجهان بینی اسلامی. قم، انتشارات صدرا.
[46]. ---------- (1368). اسلام و مقتضیات زمان. قم، انتشارات صدرا.
[47]. معرفت، محمدهادی (1382). شبهات و ردود حول القرآن الکریم. قم، موسسه التمهید.
[48]. معین، محمد (1379). فرهنگ فارسی. تهران، امیرکبیر.
[49]. میر عرب، فرج‌الله؛ رضایی، حسین (1399). «بررسی مستندات حدیثی دکتر سها
برای اثبات نسخ نافی وحیانیت قرآن». فصلنامۀ مطالعات علوم قرآن، سال دوم، شمارۀ 1.
[50]. ماسون، دنیز (1385). قرآن و کتاب مقدس: درون‌مایه‌های مشترک. مترجم: فاطمه سادات تهامی، تهران، دفتر پژوهش و نشر سهروردی.
[51]. نایینی، علی‌محمد (1388). درآمدی بر مدیریت فرهنگی. تهران، ساقی.
[52]. نویورت، آنجلیکا (1386). «شکل و ساختار قرآن». مترجم: محمدجواد اسکندرلو، قرآن‌پژوهی خاورشناسان، شمارۀ 3.
[53]. ولایتی، علی‌اکبر (1387). فرهنگ و تمدن اسلامی. قم، دفتر نشر معارف.
[54]. ویر (بی‌تا). «الجاهلیه». دائرة ‌المعارف الاسلامیه، لبنان، دارالمعرفه.