Survey of the Literary Reasons for Replacing the “Appeared Noun” with “Pronoun” in Surahs Baqarah and Āl-‘Imrān

Document Type : Research Paper

Authors

1 Assistant Professor, Department of Qur’an and Hadith Sciences, Arak University

2 PhD Candidate of Qur’an and Hadith Sciences, Arak University

Abstract

Analyzing the words and recognizing the conceptual relations between them lead to reveal facts of the meaning. As for the Holy Qur’an which possesses several semantic levels and best coherence of the order of words, it is very important to analyze the quality of word usage and describe its semantic category by its conditions and how it is used. Based on the analytical method, the present paper examines the reasons for Iẓhār (appearance) in Surahs al-Baqarah and Āl-‘Imrān. Findings show that the context of the verses played a pivotal role in explaining the literary reason for using the pronoun instead of the noun. In addition, the verses in which Iẓhār appears contain obligations ordained to the servants and the confrontation between two good and evil practices mostly with the appearance of the word of “Allah”. Referring to the cause of the sentence, replacing proverbs, pointing to the public or specific decree as well as to taqrīr and tamkīn, are among the reasons for Iẓhār.

Keywords


[1]. قرآن کریم.
[2]. آلوسی، سیدمحمود (1415). روح­المعانی فی­التفسیرالقرآن­العظیم و السبع المثانی. تحقیق: علی عبدالباری عطیه، جلد 1،  بیروت، دارالکتب­العلمیه.
[3]. الآمدی أبوالحسن، علی­بن­محمد (1404). الإحکام فی اصول­الاحکام. تحقیق: سیدالجمیلی، جلد 1، بیروت، دارالکتاب­العربی.
[4]. ابن­الجوزی، عبدالرحمن­بن­علی­بن­محمد (1404). زادالمسیر فی علم­التفسیر. الطبعه­الثالثه، جلد 1، بیروت، المکتب­الإسلامی.
[5]. ابن­عاشور، محمدبن­طاهر (؟). التحریر و التنویر. جلد های 1، 2، 3، نشرالدار­التونسیه للنشر.
[6]. ابن­عجیبه، احمدبن­محمد (1419). البحر المدید فی تفسیر القرآن­ المجید. تحقیق: احمد عبدالله قرشی رسلان، قاهره، دکتر حسن­عباس زکی.
[7]. ابن­عقیله­المکی، محمدبن­احمد (1427)، الزیاده و الاحسان فی علوم­القرآن­الکریم. منشورات جامعه­الشارقه.
[8]. ابن­فارس، ابوالحسین احمد (1387). معجم مقاییس­اللغه. ترتیب و تنقیح: سعیدرضا علی­عسکری و حیدر مسجدی، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
[9]. ابن­منظور، محمدبن­مکرم (1414). لسان­العرب.جلد 4، بیروت، دار صادر.
[10]. أبوالسعود­العمادی، محمدبن­محمدبن­مصطفی(؟). إرشاد العقل ­السلیم إلی مزایا الکتاب ­الکریم. بیروت، دار إحیاء ­التراث­ العربی.
[11]. الأسنوی أبومحمد، عبدالرحیم­بن­الحسن (1405). الکوکب­الدری فیما یتخرج علی­الأصول­النحویه من الفروع­الفقهیه. تحقیق: محمدحسن عواد، جلد 3، العمان، دار عمار.
[12]. تهانوی‌، محمداعلی­بن­علی (1862). کشاف اصطلاحات­­الفنون. به‌کوشش:‌ محمد وجیه‌ و دیگران‌، جلد 2، کلکته‌.
[13]. ثعالبی، عبدالملک­بن­محمد (1429). خاص­الخاص. تحقیق: عزب محمد، قاهره، دارالثقافیه للنشر.
[14]. الجوینی أبوالمعالی، عبدالملک­بن­عبدالله­بن­یوسف (1418). البرهان فی أصول ­الفقه. تحقیق: عبدالعظیم محمودالدیب، الطبعه­الرابعه، جلد 1، مصر، دارالوفاء.
[15]. الحسینی­العلوی، یحیی­بن­حمزه­بن­علی­بن­إبراهیم (1423). الطراز لأسرار البلاغه و علوم حقائق الإعجاز.جلد 2، بیروت، المکتبه­العنصریه.
[16]. زرکشی، محمدبن­عبدالله (1410). البرهان فی علوم­القرآن. تحقیق: جمال حمدی ذهبی، ابراهیم عبدالله کردی، جلد 1، بیروت، دارالمعرفه.
[17]. زمخشری، محمود (1407). الکشاف عن حقائق غوامض ­التنزیل. چاپ: سوم، جلد 1، بیروت، دارالکتاب­العربی.
[18]. سبزواری، سیدعبدالاعلی (1414). مواهب­الرحمن فی تفسیر القرآن. جلد 2، بیروت، مطبعه­الآداب.
[19]. شریف لاهیجی، محمدبن­علی (1373). تفسیر شریف لاهیجی. تحقیق: میرجلال­الدین حسینی ارموی، تهران، دفتر نشر داد.
[20]. الشیرازی، أبوإسحاق إبراهیم­بن­علی (1405). اللمع فی أصول­الفقه. بیروت، دارالکتب­العلمیه.
[21]. صافی، محمودبن­عبدالرحیم (1418). الجدول فی اعراب ­القرآن الکریم. چاپ: چهارم، جلد 3، بیروت، دارالرشید مؤسسه­الایمان.
[22]. طالقانی، سیدمحمود (1362). پرتوی از قرآن. جلد 1، 5، تهران، شرکت سهامی انتشار.
[23]. طباطبایی، سیدمحمدحسین (1417). المیزان فی تفسیرالقرآن. چاپ: پنجم، جلد 1، 2، 3، قم، دفترانتشارات اسلامی جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیۀ قم.
[24]. طبانه، بدوی (1402). معجم­البلاغه­العربیه. الریاض، دارالعلوم للطباعه و النشر.
[25]. طبرسی، فضل­بن­حسن (1372). مجمع­البیان فی تفسیرالقرآن. تحقیق: محمدجواد بلاغی، چاپ: سوم، جلد 1، 2، تهران، انتشارات ناصرخسرو.
[26]. الطوفی، سلیمان­بن­عبدالقوی (1413). الاکسیر فی علم­التفسیر. تحقیق: محمودالطناحی، قاهره، مکتبه­الخانجی.
[27]. فیض کاشانی، ملاّ حسن (1415). تفسیرالصافی. تصحیح حسین اعلمی، جلد 1، تهران، انتشارات­ الصدر.
[28]. قاسمی، محمدجمال­الدین (1418). محاسن­التاویل. تحقیق: محمد باسل عیون­السود، جلد 2، بیروت، دارالکتب­العلمیه.
[29]. الکفوی، ابوالبقاء ایوب­بن­موسی (1412). الکلیات معجم فی­المصطلحات و الفروق­اللغویه. تحقیق: عدنان درویش، محمد المصری، بیروت، مؤسسه­الرساله.
[30]. گنابادی، سلطان محمد (1408). تفسیربیان­السعاده فی مقامات­العباده. چاپ: دوم، جلد 1، بیروت، مؤسسه­الاعلمی للمطبوعات.
[31]. مظفر، محمدرضا (1386). اصول ­الفقه. جلد 1، قم، تحقیق: سیدعبدالله اصغری، سیدعبدالله اصغری.
[32]. مظهری، محمدثناءالله (1412). التفسیرالمظهری. تحقیق: غلام نبی­التونسی، جلد 2، پاکستان، مکتبه رشدیه.
[33]. هاشمی، احمد (1388). ترجمه و شرح جواهرالبلاغه. مترجم: حسن عرفان، چاپ: دهم، جلد 1، قم، بلاغت.