Suddī’s Approach Towards Israeli Traditions: Method, Reasons and Motive

Document Type : Research Paper

Authors

1 Associate Professor, Department of Qur’an and Hadith Sciences, University of Tehran.

2 PhD Candidate of Qur’an and Hadith Sciences, University of Tehran;

Abstract

Suddī Kabīr (d. 127 AH), a Follower who though was grown up in Kufa and attributed to Shi'a beliefs, contributed notably to the spread of the Israeli traditions in the exegeses after him, as such one of his exegetical features is the multiplicity of quoting from the People of the Book. In the present research, some of his Israeli traditions are criticized, regarding the criteria of the Qur’an, authentic Hadith and sound intellect. It is shown that his traditions either originated from Torah or have a Jewish-base structure engaged with Arabic imagining. The reason behind quoting such traditions by him was the fact that he used to be a pupil of Ib Abbas as well as the dominant of verbal quotations among the common Arab of the day. Suddī’s motivation to report such traditions is the same as his exegetical method, i.e. including exemplifying and making the verses tangible, regarding battles (maghāzī), biography (sīrah), causes of revelation (asbāb al-nuzūl), and stories (qiṣaṣ).

Keywords


[1]. قرآن کریم.
[2]. ابن­­ابی­­حاتم، عبدالرحمن­­بن­­محمد (۱۴۱۹). تفسیر القرآن ­العظیم مسند عن رسول­الله و الصحابه و التابعین. محقق: اسعد محمدطیب. عربستان، ریاض، مکتبه نزار مصطفی الباز.
‏‫[3]. ابن­­جوزی، ابوالفرج عبدالرحمان­­بن­­علی (۱۴۲۱). الموضوعات. لبنان، بیروت، دارالفکر.
‏‫[4]. ابن­­حجر عسقلانی، احمدبن­علی (؟). تهذیب ­التهذیب. لبنان، بیروت، دار صادر.
‏‫[5]. ابن­­کثیر، اسماعیل­­بن­­عمر (۱۴۱۹). تفسیر القرآن­­العظیم. محقق: محمد حسین شمس­الدین. بیروت، لبنان، دار الکتب ­العلمیه.
‏‫[6]. ابوشهبه، محمدبن­­محمد (۱۴۰۸). ال‍إسرائیلیات و الموضوعات فی کتب التفاسیر قدیما و حدیثا. مصر، قاهره، مکتبه­­السنه.
‏‫[7]. الحسن، محمدعلی (۱۴۲۱). المنار فی علوم القرآن مع مدخل فی اصول التفسیر و مصادره. لبنان، بیروت، مؤسسه­­الرساله.
‏‫[8]. الخولی، امین (۱۹۸۲). التفسیر نشاته، تدرجه، تطوره. لبنان، بیروت، دار الکتب ­اللبنانی.
‏‫[9]. آلوسی، محمودبن­­عبدالله (؟). روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم و السبع المثانی. محقق: علی عبدالباری عطیه. لبنان، بیروت، دارالکتب­­العلمیه.
‏‫[10]. بحرانی، هاشم­بن­سلیمان (۱۴۱۶). البرهان فی تفسیر القرآن. قم، مؤسسه­البعثه، قسم الدراسات ­الإسلامیه.
‏‫[11]. بغوی، حسین­­بن­­مسعود (۱۴۲۰). تفسیر البغوی المسمی معالم التنزیل. محقق: مهدی عبدالرزاق. لبنان، بیروت، دار إحیاء التراث ­العربی.
‏‫[12]. پانی پتی، محمد ثناء­الله (؟). التفسیر المظهری. پاکستان، کویته، مکتبه رشدیه.
‏‫[13]. ثعلبی، احمدبن­­محمد (۱۴۲۲). الکشف و البیان عن تفسیر القرآن المعروف تفسیر الثعلبی. محقق: ابی محمدابن­عاشور. لبنان، بیروت، دار إحیاء التراث­­العربی.
‏‫[14]. حویزی، عبدعلی­­بن­جمعه (۱۴۱۵). تفسیر نور الثقلین. مصحح: هاشم رسولی. قم، اسماعیلیان.
‏‫[15]. خضیری، محمدبن­­عبدالله (۱۴۲۰). تفسیر التابعین عرض و دراسۀ مقارنه. عربستان، ریاض، دارالوطن للنشر.
‏‫[16]. ذهبی، محمدحسین (؟). التفسیر و المفسرون بحث التفضیلی عن نشأه التفسیر تطّوره و الوانه و مذاهبه. لبنان، بیروت، دار احیاء ­التراث ­العربی.
‏‫[17]. ربیع، آمال­محمد (۱۴۲۲). الإسرائیلیات فی تفسیر الطبری، دراسه فی ­اللغه و المصادر العبریه. مصر، قاهره، وزاره ­الاوقاف المجلس ­الاعلی للشئون الاسلامیه.
‏‫[18]. سیدرضی، محمدبن­حسین (؟). نهج البلاغه الامام علی. محقق: صبحی صالح، قم، مؤسسه دارالهجره.
‏‫[19]. زرکلی، خیرالدین (۱۹۸۹). الأعلام: قاموس تراجم لأشهر الرجال و النساء من العرب و المستعربین و المستشرقین. لبنان، بیروت،دارالعلم للملایین.
‏‫[20]. سخینی، عصام (۱۳۹۲). اسرائیلیات؛ مکونات اسطوریه فی معرفه التاریخیه ­العربیه. مترجم: محمدعلی لسانی فشارکی، تهران، نشر کتاب توت.
[21]. سمرقندی، نصربن­محمد (؟). تفسیر السمرقندی المسمی بحرالعلوم. محقق: عمر عمروی. لبنان، بیروت، دارالفکر.
‏‫[22]. سیوطی، عبد الرحمن­­بن­­ابی­­ بکر (؟). الدر المنثور فی التفسیر بالماثور. قم، کتابخانۀ عمومی حضرت آیت­­الله­العظمی مرعشی نجفی (ره).
‏‫[23]. شفیعی، سعید (؟). مکتب حدیثی شیعه در کوفه تا پایان قرن سوم هجری. قم، موسسۀ علمی فرهنگی دار الحدیث، سازمان چاپ و نشر.
‏‫[24]. صدوق، محمد­بن­­علی­بن­حسین­بن­بابویه(؟). عیون أخبار الرضا(ع). مصحح: مهدی لاجوردی. تهران، جهان.
‏‫[25]. طالقانی، محمود (؟). پرتوی از قرآن. تهران، شرکت سهامی انتشار.
‏‫[26]. طباطبایی، محمدحسین (۱۴۱۷). المیزان فی تفسیر القرآن. لبنان، بیروت، مؤسسه الأعلمی للمطبوعات.
‏‫[27]. طبرسی، فضل­­بن­­حسن (۱۳۷۲). مجمع­البیان فی تفسیرالقرآن. تهران، ناصرخسرو.
‏‫[28]. طبری، محمدبن­جریر (۱۴۱۲). جامع البیان فی تفسیر القرآن. لبنان، بیروت، دارالمعرفه.
‏‫[29]. طوسی، محمدبن­­حسن (؟). التبیان فی تفسیر القرآن. مصحح: احمدحبیب عاملی. لبنان، بیروت، دار إحیاء التراث­العربی.
‏‫[30]. طوسی، محمدبن­­حسن (۱۳۷۳). رجال ­الطوسی. قم، جماعه­المدرسین فی­الحوزه­العلمیه بقم، مؤسسه النشرالإسلامی.
‏‫[31]. عطایوسف، محمد (۱۴۱۴). تفسیر السدی ­الکبیر. دارالوفاء لطباعه و النشر و التوزیع.
‏‫[32]. علم‌الهدی، علی­­بن­­حسین (؟). تنزیه الأنبیاء(ع). قم، الشریف­­الرضی.
‏‫[33]. مجلسی، محمدباقربن­­محمدتقی (۱۳۶۵). بحار الأنوار الجامعه لدرر أخبار الأئمه ­الأطهار. لبنان، بیروت، دار إحیاء التراث­العربی.
[34]. مروتی، سهراب (۱۳۸۱). پژوهشی پیرامون تاریخ تفسیر قرآن کریم. تهران، رمز.
[35]. معرفت، محمدهادی (۱۳۷۹). تفسیر و مفسران. ترجمۀ گروه مترجمان، قم، موسسۀ فرهنگی انتشاراتی التمهید.
‏‫[36]. مقاتل­­بن­­سلیمان (۱۴۲۳). تفسیر مقاتل­­بن­­سلیمان. محقق: عبدالله محمود شحاته. لبنان، بیروت، دار إحیاء ­التراث­­العربی.
‏‫[37]. مؤدب، رضا (۱۳۸۰). روشهای تفسیر قرآن. قم، انتشارات اشراق.