[۱]. آلعصفور، محسن (1410). اتحاف الفقهاء. قم، مکتبهالعزیزی.
[۲]. ابنجزری، محمدبنمحمد (بیتا). النشر فی القرائات العشر. بیروت، دارالکتبالعلمیه.
[۳]. ــــــــــــــــ (1428). منجدالمقرئین. بیروت، دارالکلمالطیب.
[۴]. ابنجوزی (1992). المنتظم فی تاریخالأمم و الملوک. بیروت، دارالکتبالعلمیه.
[۵]. ابنخلدون (1363). تاریخ ابنخلدون. مترجم: آیتی، عبدالمحمد، تهران، مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
[۶]. ابنسعد (1408). الطبقاتالکبری. مدینهالمنوره، مکتبهالعلوم و الحکم.
[۷]. ابنشهر آشوب (1379). مناقب آلابیطالب. قم، انتشارات علامه.
[۸]. ابنعقده، احمدبنمحمد (1421). الولایه. قم، دلیل ما.
[۹]. ابنماجه، محمدبنبزید (بیتا). سنن ابنماجه. بیروت، دارالکتبالعربیه.
[۱۰]. ابنمسکویه (1379). تجارب الامم. تهران، سروش.
[۱۱]. ابنمعین، یحییبنمعین (1405). معرفهالرجال. دمشق، مجمعاللغهالعربیه.
[۱۲]. ابنمقفع (1409). آثار ابنمقفع. بیروت، دارالکتبالعلمیه.
[۱۳]. احمدبنحنبل (1422). العلل. ریاض، دارالنفائس.
[۱۴]. احمد مرتضی (1428). معرفهالمتهمین بسرقهالحدیث. ریاض، دارالتوحید.
[۱۵]. استوانیچ، ترایان (1386). روش تاریخی یا پارادیم آنال، مترجم: جهانگرد، تهران، نشر فضا.
[۱۶]. اسد حیدر (1423). الامامالصادق و المذاهبالاربعه. قم، المجمع العالمی لاهلالبیت(ع).
[۱۷]. اهل، عبدالعزیز (1954). جعفربنمحمدالصادق (ع). بیروت، دارالشرق.
[۱۸]. باقلانی، ابوبکر محمدبنطیب (2001). الإنتصارللقرآن. بیروت، دارابنحزم.
[۱۹]. پاکتچی، احمد (1390). تاریخ حدیث.تهران، انتشارات دانشگاه امام صادق(ع).
[۲۰]. ـــــــــــــ ؛ جمعی از نویسندگان (1368). دایرهالمعارف بزرگ اسلامی. تهران، انتشارات دایرهالمعارف بزرگ اسلامی.
[۲۱]. تستری، نورالله (1367). الصوارمالمهرقه. تهران، انتشارات نهضت.
[۲۲]. جباری، محمد رضا (1393). سازمان وکالت. قم، موسسۀ امام خمینی(ره).
[۲۳]. حاجیزاده، یدالله (1392). ریشهها و علل پیدایش غلو. تاریخ تمدن، قم، ش12، صص 109ـ136.
[۲۴]. حسن جبل، محمد ( 2001). الرد علیالمستشرقالیهودی. مصر، جامعهالازهر.
[۲۵]. حسینی، بیبیزینب (1396). نگرش تاریخی به روایت قرائت اهلبیت(ع)،حدیثپژوهی،کاشان، ش18، صص7ـ38.
[۲۶]. حکیم، حسن (1421). الخطط و البلدان فی فکر الامام الصادق(ع). نجف، نبراس.
[۲۷]. حیدر اسد ( 1413). الامام الصادق(ع). تهران، مکتبهالصدر.
[۲۸] .خاقانی، محمد عبدالمنعم ( 1369). الامام الصادق(ع). قم، مؤسسۀ راه حق.
[۲۹]. خرسان، حسن (2014). الامامالصادق(ع). نجف، دارالبدره.
[۳۰]. خصیبی، حسینبنحمدان (1419). الهدایه الکبری. بیروت، البلاغ.
[۳۱]. خطیب، مجیر (2007). معرفه مدارالإسناد. ریاض، دارالمیمان.
[۳۲]. خویی، ابوالقاسم (2001). البیان. دمشق، مکتبهالفارابی.
[۳۳]. دینوری، ابنقتیبه (1408). تأویل مختلفالحدیث. بیجا، مکتبهالاشراق.
[۳۴]. ذهبی ، محمد حسین (1413)، تاریخالاسلام. بیروت، دارالکتبالعلمیه.
[۳۵]. رفیق عجم ( 2004). موسوعه مصطلحات ابنخلدون. لبنان، ناشرون.
[۳۶]. زرکشی، بدرالدین محمد (1410). البرهان. بیروت، دارالمعرفه.
[۳۷]. زیان، رمضان اسحاق (2003). سرقت حدیث. نشریۀ دانشگاه غزه، غزه، صص43ـ83.
[۳۸]. سخاوی، شمس الدین (2004). السرالمکتوم. ابوظبی، امارات، دارالإمام مالک.
[۳۹]. سید بنطاووس (1416). اقبال الاعمال. بیروت، مکتبهالاعلامالاسلامی.
[۴۰]. شاشی، ابوبکر (1980). حلیه العلماء فی معرفه مذهب الفقهاء. بیروت، الرساله.
[۴۱]. شافعی، محمد بن ادریس (2006). التفسیر. عربستان، دارالتدمریه.
[۴۲]. شامی، رشاد (2002). موسوعه المصطلحاتالدینیه الیهودیه. قاهره، مکتبهالمصری.
[۴۳]. شاهین، عبدالصبور (1987). اثرالقرائات فیالاصوات و النحوالعربی. قاهره، مکتبه خانجی.
[۴۴]. شیبانی، محمدبنحسن (1403). الحجه علی اهلالمدینه. بیروت، عالمالکتاب.
[۴۵]. صفار، محمد بن حسن ( 1404). بصائرالدرجات. قم، مؤسسۀ مرعشی نجفی.
[۴۶]. صنعانی، عبدالرزاق (1403). المصنف. بیروت، مکتبالاسلامی.
[۴۷]. طوسی، محمدبنحسن (1385). الغیبه. تهران، مکتبه نینوی.
[۴۸]. عمری، اکرمبنضیاء (2009). عصر الخلافهالراشده. ریاض، مکتبهالعبیکان.
[۴۹]. عوفی، حاتمبنعارف (1428)، اضاءات بحثیه فی علومالسنهالنبویه. ریاض، دارالصمیعی.
[۵۰]. فراهیدی، خلیلبناحمد (١۴١٠). کتابالعین. قم، دارالهجره.
[۵۱]. فریمن، آرون (1386). زندگی نامه حسینبنحمدان خصیبی. هفتآسمان، قم، ش33، صص137ـ170.
[۵۲]. فوزی، آل سیف (بیتا). فی رحاب الامام الصادق(ع). حاره، دارالمحجهالبیضاء.
[۵۳]. قابه، عبدالحلیم (1999). القرائاتالقرآنیه تاریخها. بیروت، دارالغربالاسلامی.
[۵۴]. کاشانی، ابیبکر (1409). بدائع الصنائع. پاکستان، مکتبهالحبیبه.
[۵۵]. کردی، محمد طاهر (بیتا). تاریخالقرآن. قاهره، مکتبه حلبی.
[۵۶]. کریمینیا، مرتضی (1386). سیرهپژوهی در غرب. تهران، مجمع تقریب بین مذاهب.
[۵۷]. کلینی، محمدبنیعقوب (1429). الکافی. قم، دارالحدیث.
[۵۸].مالکبنأنس ( 2004). الموطأ. ابوظبی، مؤسسۀ زایدبنسلطان.
[۵۹]. مامقانی، عبدالله (1422). تنقیح المقال. قم، مؤسسۀ احیاءالتراث.
[۶۰]. مجلسی، محمد باقر (1403). بحارالانوار. بیروت، داراحیاءالتراثالعربی.
[۶۱]. مدرسیطباطبایی، حسین (1380). بررسیستیزههای دیرین دربارۀ تحریف قرآن. هفت آسمان، قم، ش11، صص41ـ72.
[۶۲]. معرفت، محمدهادی (1415). التمهید فی علومالقرآن. قم، مؤسسۀ نشر اسلامی.
[۶۳]. مفید، محمدبنمحمد (1413). الاختصاص. قم، دارالمفید.
[۶۴].مقدسی، ابوشامه (2003). المرشدالوجیز. بیروت، دارالکتبالعلمیه.
[۶۵]. مکی عاملی، یوسف (1407). عقیدهالشیعه فیالامامالصادق(ع). بیروت، دارالزهراء.
[۶۶]. مناوی، محمدبنعلی (1999). الیواقیت والدرر فی شرح نخبهابنحجر. ریاض، مکتبه الرشد.
[۶۷]. منشاوی، عیود (1391). الامام ابوحنیفه و عنایته بالحدیث. الازهر، قاهره، ش6، صص 543ـ547.
[۶۸]. نجاشی، احمدبنعلی (1407). رجالالنجاشی. قم، انتشارات جامعۀ مدرسین.
[۶۹]. ولهاوزن (1998). الخوارج و الشیعه. قاهره، دارالجیل.
[۷۰]. هیتو، ( 1976). الحدیث المرسل. سوریه، دارالفارابی.
[۷۱]. یعقوب رشید (2011). سرقت حدیث. علوم الشریعه و القانون، اردن، صص108ـ122.
)