An investigation on Tajweed and its Contribution to Beautiful Recitation and Taghanni of Holy Quran

Document Type : Research Paper

Authors

1 university

2 Univesity

3 universiyt

Abstract

Nowadays, one of the main elements of taghanni (vocalization) and beautiful reading of Quran, which is so important to the reciters of Quran and their audiences, is the usage of  tajweed rules along with other effective components (such as voice and tone and observance of waqf and wasl (stopping and continuing in Quran recitation). Some historical evidences have confirmed the validity of the use of audio arts in Quranic recitation; however, there is a disagreement with the position of tajweed instructions in beautiful reading of Quran, and some, especially Sunni  scholars, based on The “Haidth of Sab’ato Ahrof” (Seven Letters), along with sanctifying various citations, believe that both the differences between farsh al-ḥuruf (lexical differences) and  reciting principles are driven from instructions by Prophet Mohammad (pbuh), followed by famous reciters (ghuras) since then. Through historical and case study evidences, this study suggests that the majority of tajweed rules, have been driven by factors such as Arabic dialects, and these rules have been sanctified gradually; hence, it is not possible to establish a religious status for most of its rules, such as idgham, imala and … .

Keywords


[۱]. ابن یعیش، علی (۱۴۲۲ق). شرح المفصل للزمخشری. بیروت، دارالکتب العلمیه.
[۲]. ابن باذش، احمد بن علی (؟). الاقناع فی القرائات السبع. بی جا، نشر دار الصحابه للتراث.
[۳]. ابن جزری، محمد بن محمد، (۱۳۵۱ق). غایه النهایه فی طبقات القراء. بی جا، نشر مکتبه ابن تیمیه.
[۴]. ـــــــــــــ ‏(۱۳۸۱ق). النشر فی القرائات العشر. تحقیق: علی محمد الضباغ، بی­جا، المطبعه التجاریه الکبری
[۵]. ابن حنبل، احمد (۱۴۰۱ق). مسند. بیروت، نشر موسسه الرساله.
[۶]. ابن خالویه، حسین بن احمد (۱۴۰۱ق). الحجه فی القرائات السبع. بیروت، دارالشروق.
[۷]. ابن سلام، قاسم (۱۴۱۵ق). فضائل القرآن. بیروت، ابن کثیر.
[۸]. ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم(۱۹۹۲م). المعارف. چاپ دوم، مصر، نشرالهیئه المصریه
[۹]. ــــــــــــ ، عبدالله مسلم (بی­تا). تأویل مشکل القرآن. بیروت، نشر دارالکتب العلمیه
[۱۰]. ابن مبارک تاجر، عبدالله بن عبدالمؤمن (۱۴۲۵ق). الکنز فی القرائات العشر. تحقیق: المشهدانی، خالد، قاهره، مکتبة الثقافه الدینیه.
[۱۱]. ابن منظور، محمد بن مکرم(۱۴۱۴ق). لسان العرب. تحقیق: جمال الدین میردامادی، بیروت، دارالفکر للطباعه و النشر.
[۱۲]. ابی شامه، عبدالرحمن بن اسماعیل(۱۳۹۵ق). المرشد الوجیز. بیروت، دارصادر.
[۱۳]. الراجحی، عبده(۱۹۹۶م). اللهجات العربیه فی القرائات القرئانیه. مصر، دارالمعرفة الجامعیه.
[۱۴]. الطیان، محمد حسان (۱۴۱۷ق). «القرائات القرآنیه و علاقاتها بالاصوات و اللهجات». مجلة اللغه العربیة، مجلد۷۲ .
[۱۵]. النیربانی، عبدالبدیع (۱۴۲۷ق). الجوانب الصوتیه فی کتب الاحتجاج للقرائات. دمشق، نشر دار الغوثانی.
[۱۶]. انیس، ابراهیم (۲۰۰۳م). فی اللهجات العربیه. چاپ سوم، قاهره، مکتبة الانجلو المصریه .
[۱۷]. بخاری، محمد بن اسماعیل (۱۴۲۲ق). الجامع المسند الصحیح. بیروت، دارطوق النجاه.
[۱۸]. بزاز، احمد بن عمرو (۲۰۰۹م). مسند البزاز. مدینه، نشر مکتبة العلوم و الحکم.
[۱۹]. بیضاوی، عبد الله بن عمر (۱۴۱۸ق). أنوارالتنزیلوأسرارالتأویل. بیروت، دار إحیاء التراث العربی.
[۲۰]. جوهری، اسماعیل بن حماد (؟). الصحاح. تحقیق: عطار، احمد عبدالغفور، بیروت، دارالعلم للملایین.
[۲۱]. خرمشاهی، بهاء الدین (۱۳۸۹ش). دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی. چاپ سوم، تهران، ناهید.
[۲۲]. خلوصی، داود؛ اسماعیلیان، میلاد (۱۳۹۴ش). «واکاوی الحان ممدوح»، مقالۀ برگزیدۀ یازدهمین نشست تخصصی شورای عالی قرآن.
[۲۳]. خمینی، مصطفی (۱۴۱۸ق). تفسیر القرآن الکریم. تهران، موسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
[۲۴]. خویی، ابوالقاسم (۱۳۸۲ش). البیان فی علوم القرآن. ترجمۀ محمدصادق نجمی و هاشم هاشم زاده هریسی، تهران، نشر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
[۲۵]. الدانی، عثمان بن سعید (۱۴۲۸ق). جامع البیان. امارات، جامعه الشارقه.
[۲۶]. ــــــــــــــ (۱۹۸۸م). التحدید فی الاتقان و التجوید. تحقیق: غانم قدوری الحمد، بغداد، مطبعه الخلود.
[۲۷]. دهخدا، علی اکبر (۱۳۷۷ش). لغت نامه. زیر نظر معین، محمد و شهیدی، سیدجعفر، تهران، مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
[۲۸]. زبیدی، محمد مرتضی(۱۴۱۴ق)‏. تاج العروس من جواهر القاموس‏. تحقیق: علی هلالی، علی سیری، بیروت، دارالفکر.
[۲۹]. سیوطی، عبدالرحمن بن ابی بکر (۱۳۹۴ق). الاتقان فی علوم القرآن. مصر، نشر الهیئة المصریة العامه
[۳۰]. شاهین، عبدالصبور(۲۰۰۵م). تاریخ القرآن، بی­جا، نشر نهضة المصر.
[۳۱]. شهیدی، محمد رضا؛ اسدی، حسین‏ (۱۳۷۹ش). آموزش قرائت قرآن کریم. بی­جا، مرکز فعالیت­ها و پژوهش­های قرآن و عترت دانشگاه آزاد اسلامی.
[۳۲]. صفاقسی، علی بن محمد (۱۴۲۵ق). غیث النفع فی القرائات السبع. بیروت، دارالکتب العلمیه.
[۳۳]. صنعانی، عبد الرزاق بن همام (۱۴۰۳ق). المصنف. چاپ سوم، هند، نشر المجلس العلمی.
[۳۴]. طباطبایی، محمد حسین (۱۳۷۴ش). المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمۀ محمد باقر موسوی، چاپ پنجم، قم، جامعه مدرسین حوزۀ علمیۀ قم، دفتر انتشارات اسلامی‏.
[۳۵]. طبرسی، فضل بن حسن ‏(۱۴۰۰ ق). مجمع البیان، ترجمۀ حسین نوری همدانی، تهران، فراهانی.
[۳۶]. طبری، محمد بن جریر (۱۴۲۰ ق). جامع البیان فی تاویل القرآن. بیروت، موسسه الرساله.
[۳۷]. طریحی، فخرالدین بن محمد (۱۳۷۵ش). مجمع البحرین. چاپ سوم، تهران، ناشر مرتضوی.
[۳۸]. طوسی، محمد بن حسن (بی­تا). التبیان فی تفسیر القرآن. تصحیح: احمد حبیب عاملی، بیروت، دار إحیاء التراث العربی‏.
[۳۹]. طیالسی، سامان بن داود (۱۴۱۹ق). مسند، مصر، نشر دارهجر مصر
[۴۰]. عبدالتواب، رمضان (۱۴۰۲ق). «اللغه القرآنیة و اللهجات العربیة»، مجلۀ منبر الاسلام، شمارۀ۱۱.
[۴۱]. غانم قدوری الحمد (۱۴۲۲). ابحاث فی علم التجوید. دار عمار، عمان.
[۴۲]. فخررازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰ق). التفسیر الکبیر (مفاتیح الغیب). بیروت، دار إحیاء التراث العربی.‏
[۴۳]. فراهیدی، خلیل بن أحمد (۱۴۰۹ق). ‏کتاب العین‏، قم، نشر هجرت.
[۴۴]. فضلی، عبدالهادی (۱۳۸۸ش). تاریخ قرائات قرآن کریم. چاپ چهارم، ترجمۀ محمد باقر حجتی، تهران، انتشارات اسوه.
[۴۵]. فیروزآبادی، محمد بن یعقوب (؟). القاموس المحیط. (؟).
[۴۶]. فیومی، احمد بن محمد (۱۴۱۴ق). مصباح المنیر. چاپ دوم، قم، نشر مؤسسۀ دارالهجره.
[۴۷].کلینی، محمد بن یعقوب (۱۴۰۷ق). کافی، چاپ چهارم، تحقیق: علی اکبر غفاری، محمد آخوندی، تهران، نشر دارالکتب الاسلامیه.
[۴۸]. محمدی، محمد علی (۱۳۹۴ش). «تجوید از وجوب تا حرمت، مجموعه مقالات» فقه قرائت و مهندسی تلاوت، تهران، مرکز طبع و نشر قرآن کریم.
[۴۹]. محیسن، محمد سالم (۱۳۸۶ش). المقتبس من اللهجات العربیة و القرآنیة. ترجمۀ قاسم بستانی، اهواز، نشر دانشگاه چمران.
[۵۰]. مشکور، محمدجواد (۱۳۵۷). فرهنگ تطبیقی عربی با زبان های سامی و ایرانی. تهران، نشر بنیاد فرهنگ ایران.
[۵۱]. مصطفوی، حسن (۱۳۶۰ش). التحقیق فی الکلمات القرآن، تهران، نشر بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
[۵۲]. مصطفی، ابراهیم؛ الزیات احمد حسن؛ عبدالقادر حامد؛ النجار محمدعلی (۱۴۲۷ق). المعجم الوسیط، الطبعة الثانیه، تهران، مکتبة المرتضوی.
[۵۳]. ملا علی القاری، علی بن سلطان (۱۴۲۷ق). المنح الفکریه. تحقیق: اسامه عطایا، دمشق: نشر دار الغوثانی للدراسات القرآنیه.
[۵۴]. مولایی پورفرزیب، ابراهیم (۱۳۷۴). تهذیب القرائه: تجوید جامع، تهران، سمت.
[۵۵]. نحاس، احمد بن محمد (۱۴۲۱ق). اعراب القرآن. بیروت، دار الکتب العلمیه .
[۵۶]. ولفنزون، اسرائیل (۱۹۲۹م)، تاریخ اللغات السامیه؛ مصر، مطبعة الاعتماد
[۵۷]. اللقاء العلمی مع الاستاذ الدکتور غانم قدوری الحمد (۱۴۲۶ق)، بی­جا