[1]. قرآن کریم
[2]. ابن اثیر، مبارک بن محمد (1367ش). النهایة فی غریب الحدیث و الأثر. قم، موسسۀ مطبوعاتی اسماعیلیان.
[3]. ابن مالک، محمد بن عبد الله (1364ش). ألفیة ابن مالک. تهران، مکتبة العلمیة الاسلامیة.
[4]. ابن منظور، محمد بن مکرم (1414ق). لسان العرب. بیروت، دار صادر.
[5]. ابن هشام، عبد الله بن یوسف (1401ق). الاعراب عن قواعد الاعراب. الریاض، جامعة الریاض.
[6]. ---------- (1411ق). مغنی اللبیب عن کتب الاعاریب. بیروت، دار الجیل.
[7]. ابو حیان، محمد بن یوسف (1420ق). البحر المحیط فی التفسیر. بیروت، دار الفکر.
[8]. ارفع، سید کاظم (1381ش). ترجمۀ قرآن، چاپ اول، تهران، مؤسسه تحقیقاتی و انتشاراتی فیض کاشانی.
[9]. اشمونی، علی بن محمد بن عیسى (1419ق). شرح الأشمونی على ألفیة ابن مالک. بیروت، دار الکتب العلمیة.
[10]. اقبال، ابراهیم (1389ش). فرهنگ نامه علوم قرآن. تهران، سازمان تبلیغات اسلامی، شرکت چاپ و نشر بین الملل.
[11]. الهی قمشهای، مهدی (1380ش). ترجمۀ قرآن. قم، انتشارات فاطمة الزهراء (س).
[12]. انصاریان، حسین (1383ش). ترجمۀ قرآن. قم، انتشارات اسوه.
[13]. آیتی، عبد‌المحمد (1374ش). ترجمۀ قرآن. چاپ چهارم، تهران، انتشارات سروش تهران.
[14]. برزی، اصغر (1382ش). ترجمۀ قرآن. تهران، بنیاد قرآن.
[15]. جامعۀ مدرسین (1390ش). جامع المقدمات. قم، دارالفکر.
[16]. حاجی خلیفة، مصطفى بن عبد الله (1941م). کشف الظنون عن أسامی الکتب والفنون. بغداد، مکتبة المثنی.
[17]. حلبی، علی اصغر (1380ش). ترجمۀ قرآن. تهران، انتشارات اساطیر.
[18]. خلیل فراهیدی، أبو عبد الرحمن (؟)، کتاب العین، بی جا، دار ومکتبة الهلال.
[19]. خواجوی، محمد (1410ق). ترجمۀ قرآن. چاپ اول، تهران، انتشارات مولى.
[20]. درویش، محیی‌الدین(1415ق). اعراب القرآن و بیانه. چاپ چهارم، سوریه، دار الارشاد.
[21]. الدعاس، احمد عبید؛ حمیدان، احمد محمد؛ القاسم، اسماعیل محمود (1425ق). اعراب القرآن الکریم. دمشق، دار المنیر و دار الفارابی.
[22]. دهلوی، شاه ولی الله (1417ق). ترجمۀ قرآن. مدینه، مجمع ملک فهد لطباعة المصحف الشریف.
[23]. رضائی، محمد علی (1383 ش). ترجمۀ قرآن. قم، موسسه تحقیقاتی فرهنگی دارالذکر.
[24]. الرضی الأستر آبادی، محمد بن الحسن (1395ق). شرح شافیة ابن الحاجب. بیروت، دار الکتب العلمیة.
[25]. رهنما، زین العابدین(1346ش). ترجمه و تفسیر رهنما، تهران، انتشارات کیهان.
[26]. زبیدی، محمد بن محمد (1414ق). تاج العروس من جواهر القاموس. چاپ اول، بیروت، دار الفکر.
[27]. زرکلی، خیر الدین (2002 م). الاعلام. بیروت، دار العلم للملایین.
[28]. الزمخشری، محمود بن عمر (1407ق). الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل. بیروت، دار الکتاب العربی.
[29]. السیوطی، جلال الدین (؟). الاتقان فی علوم القرآن. بی‌جا، انتشارات الشریف الرضی.
[30]. ----------، (؟). البهحة المرضیة فی شرح الالفیة. تهران، انتشارات وفا.
[31]. شاهرودی، محمد رضا؛ (1387ش). « تعلق حروف جاره و تأثیر آن در تفسیر قرآن کریم»، مقالات و بررسیها، تهران، ص71-86.
[32]. الشرتونی، الرشید (1427ق). مبادئ العربیة. چاپ چهاردهم، قم، مؤسسۀ انتشارات دار العلم.
[33]. طاهری قزوینی، علی اکبر (1380ش). ترجمۀ قرآن. چاپ اول، تهران، انتشارات قلم.
[34]. الطباطبایی، سید محمد حسین (1417ق). المیزان فی تفسیر القرآن. چاپ پنجم، قم، دفتر انتشارات اسلامی جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیۀ قم.
[35]. الطبرسی، الفضل بن حسن (1372ش). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. چاپ سوم، تهران، انتشارات ناصر خسرو.
[36]. عباس حسن (1428ق). النحو الوافی. چاپ اول، بیروت، مکتبة المحمدی.
[37]. فولادوند، محمد مهدی (1415ش). ترجمۀ قرآن. تهران، دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی.
[38]. کرباسی، محمد جعفر (1422ق). اعراب القرآن. بیروت، دار و مکتبة الهلال.
[.39]. مجتبوی، سید جلال الدین (1371ش). ترجمۀ قرآن. تهران، انتشارات حکمت.
[40]. محمد ندیم فاضل (1426ق). التضمین النحوی فی القرآن الکریم. مدینه، دار الزمان.
[41]. مظفر، محمد رضا (1377ش). اصول الفقه. قم، موسسۀ دار التفسیر.
[42]. موسوی گرمارودی، سید علی (1384 ش). ترجمۀ قرآن. تهران، انتشارات قدیانی.
[43]. نحاس، أحمد بن محمد (1421ق). إعراب القرآن. بیروت، منشورات محمد علی بیضون، دار الکتب العلمیة.
)