[1]. آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن (1425). الذریعهالیتصانیفالشیعه، ج 15. بیروت، دارالاضواء.
[2]. ابناثیرجزری، مبارکبنمحمد (1367). النهایه فی غریب الحدیث و الأثر، ج 3. تحقیق و تصصیح محمود محمد طناحی، قم، اسماعیلیان.
[3]. ابنبابویه، محمدبن علی (1398). التوحید. تحقیق و تصحیح هاشم حسینی، قم، جامعۀ مدرسین.
[4]---------- (1378). عیون أخبارالرضا(ع)، ج1. تحقیق و تصحیح مهدی لاجوردی، تهران، جهان.
[5]. ابنفارس، احمد (1404). معجممقاییساللغه، ج1و4. تحقیق و تصحیح عبدالسلام محمد هارون، قم، مکتب الأعلام الإسلامی.
[6]. استرآبادی، ملا محمدامین (1430). الحاشیة على أصول الکافی. تحقیق و تصحیح مولی خلیل قزوینی و علی فاضلی، قم، دارالحدیث.
[7]. افندی اصفهانی، عبدالله (1390). ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ج 2. ترجمۀ محمد باقر ساعدی، مشهد، آستان قدس رضوی.
[8]. جودتی استیار، صمد (1394). «برهانالعلماء»، قابل دسترسی در پایگاه اینترنتی فرهیختگانتمدنشیعی http://nbo.ir__a-477.aspx . ( ۱۲مهر 1394، 16:26)
[9]. جیلانی، رفیعالدین (1429). الذریعه إلی حافظ الشریعه، ج1. تحقیق و تصحیح محمدحسین درایتی، قم، دارالحدیث.
[10]. خویی، ابوالقاسم (؟). معجمالرجال و تفصیل طبقات الرواة، ج 15 و 18. قم.
[11]. دلبری، علی (1391). آسیبشناسی فهم حدیث. مشهد، دانشگاه علوماسلامی رضوی.
[12]. راغب اصفهانی، حسین (1412). مفردات ألفاظ القرآن. تحقیق و تصحیح صفوان عدنان داودی، بیروت-دمشق، دارالقلم-الدارالشامیه.
[13]. ربّانی، محمدحسن (1389). آسیبشناسی حدیث، مشهد، آستانقدسرضوی.
[14]. سعیدیزاده، رسول (1388). «کتابشناسی توصیفی شروح الکافی»، آیینۀپژوهش، قم، سال20، شمارۀ4، مهر و آبان، صص106-119.
[15]. سلیمانی آشتیانی، مهدی و درایتی، محمدحسین (1387). مجموعه رسائل در شرح احادیثی از کافی، ج 1. قم، دارالحدیث.
[16]. سلیمگندمی، حمید (1383). « کافی در آیینۀ پژوهش»، سفینه، تهران، سال 1، شمارۀ 2، بهار، صص141-157.
[17]. شریف شیرازی، محمدهادی (1430). الکشف الوافی فی شرح أصول الکافی، تحقیق و تصحیح علی فاضلی، قم، دارالحدیث.
[18]. شهید ثانی، زینالدین (1408). الرعایه فی علمالدرایه. تحقیق عبدالحسین محمدعلی بقّال، قم، کتابخانۀ آیتالله مرعشی نجفی.
[19]. شهیدی صالحی، عبدالحسین (1387). دایرهالمعارفتشیّع، ج7. زیرنظر احمد صدر حاجسیدجوادی، کامران فانی و بهاءالدین خرمشاهی، تهران، شهید سعید محبّی.
[20]. صدرالدینشیرازی، محمدبن ابراهیم (1383). شرحأصولکافی، تحقیق و تصحیح محمد خواجوی. تهران، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
[21]طباطبایی، محمدکاظم (1390). تاریخ حدیث شیعه، ج2. قم، دارالحدیث.
[22]. ---------- (1390). منطقفهمحدیث، قم، مؤسسهآموزشی و پژوهشی امامخمینی.
[23]. طریحی، فخرالدین (1375). مجمعالبحرین، ج 5. تحقیق و تصحیح احمد حسینی اشکوری، تهران، مرتضوی.
[24]. طیب حسینی، محمود (1388). چندمعنایی در قرآن کریم. قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
[25]. عاملی، حسین (1401). وصول الأخیار إلی أصول الأخبار. قم، مجمع الذخائر الإسلامیه.
[26]. فراهیدی، خلیل (1409). العین، ج1 و 7. قم، هجرت.
[27]. فیضکاشانی، محمد (1406). الوافی، ج1. اصفهان، کتابخانۀ أمیرالمؤمنین(ع).
[28]. قزوینی، ملاّخلیل (1429). صافی در شرح کافی، ج1 و 2. تحقیق و تصحیح محمدحسین درایتی و حمید احمدی جلفایی، قم، دارالحدیث.
[29]. کلینی، محمد (1429). الکافی، ج 1. قم، دارالحدیث.
[30]. ---------- (1369). الکافی، ج 1 و 2. ترجمۀ سید جواد مصطفوی، تهران، کتابفروشی علمیۀ اسلامیه.
[31]. مازندرانی، محمدصالح (1382). شرح الکافی، ج1، 3 و 4. تحقیق و تصحیح ابوالحسن شعرانی، تهران، المکتبة الإسلامیه.
[32]. مامقانی، عبدالله (1369). مقباس الهدایه فی علم الدرایه، ج2 و 3. تهران، دانشگاهامامصادق(ع).
[33]. مجذوب تبریزی، محمد (1429). الهدایا لشیعة أئمة الهدی، ج1 و 2. قم، دارالحدیث.
[34]. مجلسی، محمدباقر (1404) .مرآة العقول، ج1 و 2. تحقیق و تصحیح سید هاشم رسولی محلاتی، تهران، دارالکتب الإسلامیه.
[35]. مسعودی، عبدالهادی (1389). آسیب شناخت حدیث، قم،زائر.
[36]. مفید، محمد (1414). تصحیح اعتقادات الإمامیه. تحقیقو تصحیح حسین درگاهی، قم، کنگرۀشیخمفید.
[37]. میرداماد، محمد (1403). التعلیقه على أصول الکافی. تحقیق و تصحیح مهدی رجائی، قم، الخیام.
)