The Validity of the Quran-to-Quran Exegetical Method with an Emphasis on Traditional Islamic Narratives in Tasnim Interpretation

Document Type : Research Paper

Authors

1 Professor in Quran and Hadith Sciences, University of Tehran

2 PhD Candidate in Quran and Hadith Sciences, University of Tehran

Abstract

One of the exegetical methods coming into focus in the contemporary era due to the efforts of Allameh Tabatabai and then by Ayatollah Javadi-Amoli is the Quran-to-Quran interpretive method. Various arguments have been proposed for the validity of this method. One of these is that the traditional Islamic narratives consider the Quran as the criterion for assessing the validity of narrative. By the same method, the Quran is considered to be independent of the Islamic tradition for an explanation of its intentions. By reference to the collection of Islamic traditional narratives, it is found that this argument faces several shortcomings. The present study aims to elaborate this argument and then analyze its shortcomings. Furthermore, as he is one of the contemporary revivers of this school of exegesis, the present study is based on the views and theories of Ayatollah Javadi-Amoli.

Keywords


[1].       قرآن کریم
[2].       ابن شعبة الحرانی، حسن بن علی‏ (1404). تحف العقول عن آل الرسول (ص) ‏،‏ چاپ دوم، قم، دفتر نشر اسلامی وابسته به جامعه مدرسین.
[3].       ابوحیان اندلسی، محمد بن یوسف (1420). البحر المحیط فی التفسیر، ج1، دار الفکر، بیروت.
[4].     الهیان، مجتبی، پوررستمی، حامد (1389). «کارکردهای کلامی روایات معیت در اندیشه شیعه»، اندیشه نوین دینی، قم، شمارۀ 23، زمستان، ص113
[5].        ---------- (1388). «عرضه حدیث بر قرآن»، سفینه، تهران، شماره 23، تابستان، ص17
[6].       انصاری، شیخ مرتضی (؟). فرائد الاصول، ج1، قم، دفتر انتشارات اسلامی.
[7].       بخاری، محمد بن اسماعیل (1401). الصحیح، ج5، لبنان، دارالفکر
[8].       برقی، احمد بن محمد بن خالد (1371). المحاسن، چاپ دوم، ج1، قم، دار الکتب الإسلامیة
[9].       جوادی آملی، عبدالله (1390). جامعه در قرآن، قم، اسراء
[10].   ---------- (1389). تسنیم، چاپ سوم، ج 5، قم، اسراء
[11].   ---------- (1389). تسنیم، ج 8، قم، اسراء
[12].   ---------- (1389). تفسیر انسان به انسان، چاپ دوم، قم، اسراء
[13].   ---------- (1388). اسلام و محیط زیست، چاپ دوم، قم، اسراء
[14].   ---------- (1388). انتظار بشر از دین، چاپ چهارم، قم، اسراء
[15].   ---------- (1388). تسنیم، ج 13، قم، اسراء
[16].   ---------- (1388). سروش هدایت، ج3، قم، اسراء
[17].   ---------- (1387). همتایی قرآن و اهل بیت(ع)، قم، اسراء
[18].   ---------- (1386). تسنیم، چاپ پنجم، ج 1، قم، اسراء
[19].   ---------- (1381). دین شناسی، چاپ چهارم، قم، اسراء
[20].   ---------- (؟) معرفت شناسی در قرآن، چاپ سوم، قم، اسراء
[21].   ---------- (؟) نزاهت قرآن از تحریف، چاپ دوم، قم، اسراء
[22].   ---------- (؟). تسنیم، چاپ پنجم، ج 2، قم، اسراء
[23].   حر عاملی، محمد بن حسن‏ (1409). تفصیل وسائل الشیعة إلى تحصیل مسائل الشریعة، قم، مؤسسة آل‌البیت(ع)
[24].   حمیری، عبد الله بن جعفر (1413). قرب الإسناد، قم، مؤسسة آل‌البیت(ع).
[25].   خویی، سید ابوالقاسم (؟). البیان فی تفسیر القرآن، قم، موسسة احیاء آثار الامام الخوئی.‏
[26].   ---------- (1409). معجم رجال الحدیث، ج1، بیروت، منشورات مدینة العلم.
[27].   دیاری بیدگلی، محمد تقی (1384). «ضرورت عرضه و تطبیق روایات بر قرآن کریم»، فلسفه و کلام، قم، شماره 2، بهار، ص 141
[28].   رجبی، محمود (1383). روش تفسیر قرآن‏، قم، پژوهشکده حوزه و دانشگاه.‏
[29].   زرکشی، بدرالدین (1410). البرهان فی علوم القرآن‏، ج1، بیروت، دار المعرفة
[30].   سیدان، سید جعفر(1392). بررسی روش تفسیر قرآن به قرآن در تفسیر المیزان، بی‌جا، چاپخانه بزرگ قرآن کریم.
[31].   سیوطی، جلال الدین(1421). الاتقان فی علوم القرآن، چاپ دوم، ج2، بیروت، دار‌الکتاب العربی.
[32].   صدوق، محمد بن بابویه (1420). عیون اخبار الرضا(ع) ، ج2، تهران، نشر جهان.
[33].   ---------- (1415). مقنع، قم، مؤسسة الإمام المهدی(عج) .‏
[34].  طباطبایی، سید محمد حسین(1374). المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه سید محمد باقر موسوی همدانی، چاپ پنجم، ج3، قم، دفتر انتشارات اسلامى جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
[35].   طبرسی، احمد بن علی (1403). الاحتجاج على أهل اللجاج‏، ج2، مشهد، نشر المرتضى‏.
[36].   طوسی، محمد بن حسن (1414). امالی، قم، دار الثقافة.
[37].   ---------- ‏(1407). تهذیب الأحکام‏، ج6، چاپ چهارم، تهران، دار الکتب الإسلامیه.‏
[38].   عروسی حویزی، عبد علی بن جمعة (1415). تفسیر نور الثقلین‏، چاپ چهارم‏، ج3، قم، إسماعیلیان.
[39].   علی بن ابراهیم قمی(1404). تفسیر قمی، چاپ سوم‏، ج1، قم، دار الکتاب‏.
[40].   عیاشی، محمد بن مسعود (1422). تفسیر العیّاشی‏، ج1، تهران، المطبعة العلمیة.
[41].   کشی، محمد بن عمر (1409). رجال کشی، مشهد، منشورات جامعة مشهد.
[42].   کلینی، محمد بن یعقوب (1407). الکافی، چاپ چهارم‏، تهران، دار الکتب الإسلامیة.
[43].   کراجکی، محمد بن علی (1410). کنزالفوائد، ج2، قم، دار الذخائر.
[44].   مجلسی، محمد باقر(1403). بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج2، چاپ دوم‏، بیروت، دار إحیاء التراث العربی‏.
[45].   مسلم، نیشابوری (؟). الصحیح، ج1، لبنان، دارالفکر.
[46].   مظفر، محمد رضا (؟). اصول الفقه، ج2، چاپ پنجم، قم، انتشارات اسماعیلیان.
[47].   معارف، مجید(1388). تاریخ عمومی حدیث، چاپ دهم، تهران، کویر.
[48].   ---------- (1387). شناخت حدیث، تهران، نبأ.
[49].   ---------- (1384). «حدیث جایگاه و کارکرد آن در تفسیر المیزان»، پژوهش دینی، شماره 11، پاییز، ص47.
[50].   مؤدب، سید رضا (1380). روشهای تفسیر قرآن، قم، اشراق‏.