The meaning and Identification of the narrative “Iqra Kama Iaqra al-Nas”

Document Type : Research Paper

Author

Assistant professor of University of Quranic Knowledge and Sciences

Abstract

The narratives permitting common reading of Quran, despite differences in the readings of Imams and those of common ones, allow people to read as common reading. Some persons regard seven readings as the proof of their permissibility. Others, based on periods, have considered them as permissible only in the Imams era. And some jurists have regarded only Hafs’ narrative as the proof of these traditions. 
This research, based on seven readings’ currency in the past and some terms such as “peoples’ reading” and “common reading” in regard to Quranic and historical texts, has tried to demonstrate the currency of each reading in the given period can be considered as its’ permissibility. Thus, in the contemporary period in the eastern Islamic world only the Asems’ narrative by Hafs ones is in currency. In these lands, Hafs’ reading is the only proof in regard to the permissibility of peoples’ reading.

Keywords


روایات مجوز قرائت مردم، علیرغم تأیید اختلاف اجمالی قرائت اهل‌بیت(ع) با قرائت‌های رایج، پرسشگر را به قرائتی همانند مردم مأمور می‌کنند. برخی، وجود قرائت‌های هفت‌گانه را مصداق تجویز این روایات خوانده‌اند اما بعضی با نظر به زمان صدور، آن‌ها را ناظر به قرائت‌های رایج در عصر ائمه(ع) شمرده‌اند. بعضی نیز روایت حفص را تنها مصداق آن می‌دانند. این پژوهش، با توجه به قرائنی که برای شهرت دیگر قرائت‌های هفت‌گانه در ادوار گذشته وجود دارد و نیز کاربرد اصطلاحاتی مانند «قراءة الناس» و «قراءة العامة» در متون قرآنی و تاریخی، بر آن است که اثبات شهرت هر یک از قرائت‌ها بین عموم مردم هر زمان، می‌تواند مصداقی برای تجویز موجود در این روایات باشد. به این ترتیب در عصر حاضر که فقط قرائت عاصم به روایت حفص در مشرق اسلامی شهرت دارد، این قرائت به مقتضای دلالت این روایات،  تنها مصداق «قرائت مردم» است.