TY - JOUR ID - 86361 TI - تحلیل بُعد غیرمادی انسان در قرآن بر پایۀ معناشناسی و بازخوانش واژگان «نفس، روح و قلب» JO - پژوهش های قرآن و حدیث JA - JQST LA - fa SN - 2008_9430 AU - نوری افشان, مهدی AU - خوش منش, ابوالفضل AD - دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث دانشگاه تهران AD - دانشیار گروه قرآن و حدیث دانشگاه تهران Y1 - 2022 PY - 2022 VL - 54 IS - 2 SP - 547 EP - 527 KW - امر KW - انسان KW - بُعد غیرمادی KW - روح KW - قلب KW - نفس DO - 10.22059/jqst.2022.330610.669825 N2 - نفس‌شناسی پدیده‌ای است که قدمتی به طول تاریخ دارد. برخی بر این باور بودند که انسان جز همین ظاهر مشهود نیست و بعضی حقیقت اصلی انسان را جوهری بسیط و ذاتی مجرد می‌دانند که بدن تنها نقش مرکبی برای اوست. در زمینۀ بُعد غیرمادی انسان، دانشمندان اسلامی از واژگانی چون «نفس»، «روح» و «قلب» استفاده می‌کنند. در قرآن اصطلاح نفس تنها در بُعد غیرمادی انسان به کار نرفته است، بلکه همۀ وجود انسان اعم از بُعد مادی و غیرمادی هردو را دربرمی‌گیرد. واژۀ روح نیز به معنای رایج امروزی آن نیست و از هم‌نشینی آن با واژۀ «امر» می‌توان دریافت که روح، سازوکار اجرایی، تنظیم‌کننده­ و جاری‌کنندۀ امور عالَم در مخلوقات و در واقع رابط میان امر و خلق است. با بررسی دقیق تمام آیات مربوط به قلب این نتیجه حاصل می‌شود که در قرآن کریم این قلب است که نمایندۀ بُعد غیرمادی انسان است و کنترل کنندۀ قوای اوست. UR - https://jqst.ut.ac.ir/article_86361.html L1 - https://jqst.ut.ac.ir/article_86361_530523ccced11c7ac655675ab9a475fa.pdf ER -