TY - JOUR ID - 78295 TI - کاوشی در صورت و محتوای نامۀ امام علی(ع) به عثمان بن حنیف (بر اساس رویکرد سبک‌شناسی ساختارگرا) JO - پژوهش های قرآن و حدیث JA - JQST LA - fa SN - 2008_9430 AU - بشارتی, فاطمه AU - عبدالهی, حسن AU - سیدی, حسین AU - آباد, مرضیه AD - دانش آموختۀ دکترای زبان و ادبیات عربی دانشگاه فردوسی مشهد AD - دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه فردوسی مشهد AD - استاد گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه فردوسی مشهد Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 53 IS - 1 SP - 29 EP - 50 KW - امام علی(ع) KW - سبک‌شناسی ساختارگرا KW - سبک‌شناسی لایه‌ای KW - نامۀ 45 DO - 10.22059/jqst.2020.296280.669460 N2 - پژوهش حاضر با تکیه بر رویکرد سبک­شناسی ساخت­گرا و با استفاده از روش سبک‌شناسی لایه­ای به تحلیل و توصیف نامۀ 45 نهج­البلاغه پرداخته ­است. هدف پژوهش کشف روابط و پیوندهای نهان میان عناصر زبانی و جنبه­های معنایی متن و به­ دنبال آن، آشکار ­ساختن انگیزه و افکار مؤلف است. نتایج پژوهش به این شرح است: امام علی(ع) در راستای انتقال شیوا و مؤثر اندیشه­ها و احساسات خود، در ساختی همگون و منظم، از تمام امکانات زبانی و بیانی بهره گرفته­اند؛ هرچند کاربرد پر بسامد توازن­های آوایی (در سطح واج، واژگان و نحو) و بسامد بالای اسالیب انشائی، ساختار این نامه را به گفتمان خطابی نزدیک نموده و بر جنبشی­بودن و کنش­گرایی متن افزوده ­است، اما بسامد بالای واژگان محاوره در کنار کاربرد پر تکرار مدالیتۀ عاطفی و قیود شدید تأکیدی، آن­را از بافت رسمی خطابه، دور نموده و عاطفۀ سرشار مؤلف را در فضایی دوستانه و مؤثر و در خطابی عمومی و غیر مستقیم، به مخاطب خود انتقال می­دهد. UR - https://jqst.ut.ac.ir/article_78295.html L1 - https://jqst.ut.ac.ir/article_78295_14077058f4dabe4bdd130e1675821469.pdf ER -