TY - JOUR ID - 63017 TI - بینامتنی قرآنی در اشعار سفیان بن مصعب عبدی JO - پژوهش های قرآن و حدیث JA - JQST LA - fa SN - 2008_9430 AU - رضایی, ابوالفضل AU - خرمی, رقیه AD - دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه شهید بهشتی AD - دانشجوی دکتری زبان وادبیات عربی دانشگاه شهید بهشتی Y1 - 2016 PY - 2016 VL - 49 IS - 2 SP - 251 EP - 268 KW - بینامتنی قرآنی KW - سفیان بن مصعب KW - شعر عربی KW - قرآن کریم DO - 10.22059/jqst.2016.63017 N2 - نظریۀ بینامتنی که نخستین بار از سوی کریستوا مطرح شد بیانگر آن است که هر متنی برخاسته از متن‌های پیشین یا معاصر خود است و به معنای اندیشۀ انتقال معنا یا لفظ از یک متن به متن دیگر می­باشد. این انتقال بر اساس سه قاعدۀ نفی جزئی، متوازی و کلی صورت می­پذیرد. از مهم‌ترین منابعی که همواره مورد اقتباس شاعران قرار داشته قرآن کریم است. آنان همواره از سرچشمۀ فیاض واژگان و مضمون‌های آن بهره می­بردند. یکی از این شاعران، سفیان بن مصعب است که شعر خود را در خدمت نشر فضایل ائمه( ع) و مفاهیم قرآنی قرار داد. او با کمترین تغییر، بینامتنی آشکاری را با مفردات و مضامین قرآنی به نمایش گذاشته است. پربسامدترین نوع رابطۀ بینامتنی در شعر وی، نفی جزیی است. در این نوشتار با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی، روابط بینامتنی در شعر این شاعر مورد بررسی قرار گرفته است. UR - https://jqst.ut.ac.ir/article_63017.html L1 - https://jqst.ut.ac.ir/article_63017_0db62d95dfc5b74feb71837225525258.pdf ER -