TY - JOUR ID - 58717 TI - عدالت اجتماعی در نهج البلاغه JO - پژوهش های قرآن و حدیث JA - JQST LA - fa SN - 2008_9430 AU - علمی, قربان AD - دانشیار گروه ادیان و عرفان دانشگاه تهران Y1 - 2016 PY - 2016 VL - 49 IS - 1 SP - 57 EP - 90 KW - امام علی (ع) KW - عدالت KW - عدالت اجتماعی KW - نهج‌البلاغه KW - اسلام DO - 10.22059/jqst.2016.58717 N2 - مقاله حاضر به بررسی عدالت اجتماعی در گفته‌ها و اعمال علی بن ابی طالب (ع) می‌پردازد. عدالت و حقیقت مادر همه ارزش‌های اجتماعی تلقی می‌شود. پس از حضرت محمد (ص)، امام علی (ع) بهترین نمونه اخلاق، از جمله عدالت بود. او برای عدالت زندگی کرد و بر این باور بود که هر کس باید از حق امنیت در زندگی برخوردار باشد. به نظر وی، عدالت قرار دادن هر چیزی در محل مناسب خود است. بنا به نظر امام علی (ع) ارتباطی عمیق بین عدالت و حقیقت وجود دارد. نقطه مقابل عدالت ظلم و ستم بوده و ستمگر دشمن خدا است. عدالت یکی از چهار ستون "ایمان" است. عدالت اجتماعی یکی از مهم‌ترین جنبه‌های عدالت است. عدالت اجتماعی به معنای دادن حق شایسته هر فرد در توزیع منافع در جامعه و برآوردن نیازهای اساسی افراد است. عدالت اجتماعی شامل چند عنصر است که مهم‌ترین آنها عبارتند از: (1) کرامت انسان و اهمیت جامعه، (2) برابری و توزیع عادلانه ثروت، (3) مقابله با ظلم و حفاظت از ضعیف در برابر قوی، (4) تامین امنیت اجتماعی و (5) رعایت حقوق اجتماعی انسان. همه این عناصر در گفتار و کردار امام علی (ع) مورد بررسی قرار گرفته است. به نظر او اعتدال و عدالت اصل راهنمای زندگی انسان است. UR - https://jqst.ut.ac.ir/article_58717.html L1 - https://jqst.ut.ac.ir/article_58717_54764f802c34fafe49c409b87a367121.pdf ER -