@article { author = {Shahroodi, Mohammad Reza and Nourani Negar, Marziye}, title = {The Learning and Insruction Manners in Quranic Verses Relating to Moses and Khidr (P.B.U. them)}, journal = {Quranic Sciences and Tradition}, volume = {48}, number = {1}, pages = {65-87}, year = {2015}, publisher = {University of Tehran}, issn = {2008_9430}, eissn = {2588-4956}, doi = {10.22059/jqst.2015.56403}, abstract = {The education institution is one of the most wide-ranging and important social institutions, and its most prominent goal is training young people to enter the community and accept different roles. Verses of Surat al-Kahf is the story of the search for master by God’s prophet Moses, finding him and keeping with him. Through examining the views of Quranic commentators on this matter from different aspects: spiritual, moral, social, etc., this article wants to show the best relationship between learners and instructors and the high code of ethics for educational facilities. Moses’ desire to find a person more aware of himself, despite his achieving the rank of prophethood, highlights the importance of learning at any stage of life. According to the teachings of the above verses, the most important duty of learner includes humility, to take permission from insructor, obeying him, etc. On the other hand, the master’s duty is to respect the intrinsic value of the learner, notifying him/her the difficulties ahead and to choose an appropriate training according to his/her capacity.}, keywords = {Surat al-Kahf,Moses (AS),Khidr (AS),learning,Education}, title_fa = {آداب شاگردی و استادی در بازخوانی آیات مرتبط با موسی(ع) و خضر(ع)}, abstract_fa = {نهاد تعلیم و تربیت یکی از نهادهای گسترده و مهم اجتماعی و برجسته‌ترین هدف تشکیل آن، پرورش و آماده‌سازی نسل جوان برای ورود به اجتماع و پذیرش نقش‌های گوناگون است؛ از این‌رو شناخت روابط درست میان عناصر اصلی این نهاد، یعنی شاگرد و استاد می‌تواند یاری‌گر آن در رسیدن به اهداف خود باشد. خداوند متعال در آیاتی از سورۀ مبارکۀ کهف، داستان «جست‌وجوی مراد» توسط حضرت موسی(ع) (پیامبر اولوالعزم الهی) و یافتن استاد و همراهی با وی را به طور موجز بیان کرده است. در این پژوهش برآنیم تا با بررسی دیدگاه‌های مفسران از وجوه مختلف عرفانی، اخلاقی، اجتماعی و ... پیرامون این آیات و بهره‌گیری از روایت‌های تفسیری ذیل آن به برترین آداب شاگردی و استادی دست‌یابیم و منشور اخلاقی والایی برای فضاهای آموزشی در این رابطه ارائه کنیم. اشتیاق موسی(ع) در یافتن فردی آگاه‌تر از خود، علی‌رغم نیل او به مقام نبوت و کلیم‌اللهی، کوشش و پشتکار و تحمل مشقت‌های بسیار این راه، نشان‌ از اهمیت بالای فراگیری دانش و توجه به آداب آن در هر مقطعی از زندگی به ویژه بایستگی جست‌وجوی استادی شایسته دارد. برپایۀ آموزه‌های آیات یادشده، مهم‌ترین آداب شاگردی عبارتند از اظهار تواضع، کسب اجازه از استاد، اطاعت از استاد و رعایت ادب پرسش و در مقابل، احساس تکلیف استاد در مقابل افراد جویای علم، احترام به ارزش‌های ذاتی شاگرد، آگاه ساختن دانشجو نسبت به دشواری‌های پیش‌رو و اتخاذ روش آموزشی درست و متناسب با ظرفیت دانشجو نیز گوشه‌ای از آداب استادی برگرفته از این آیات است.}, keywords_fa = {آداب,آموزش,استادی,شاگردی,خضر(ع),موسی(ع)}, url = {https://jqst.ut.ac.ir/article_56403.html}, eprint = {https://jqst.ut.ac.ir/article_56403_0c45b9edf2ed4acf6394a3404bf60b08.pdf} }